İyice alistim artik Myron Bolitar serisine. Kafa yormadan okunabilecek kadar hafif bir dil ama cocuk oyuncagi da sayilmaz. Uyku oncesi rutinim haline geldi diyebilirim. Tek sorun heyecanla sonraki sayfayi acma istegi uyandirmiyor. Okumayi biraktigimda icimden bir ses "Git oku" demiyor yani.
-Spoiler-
Bu kitap itibariyle Jess karakterini neden sevmedigimi de anlamis oldum. Jessica kusursuza yakin bir karakter. Guzel bir fizigi ve yuzu var. Bununla birlikte gayet basarili bir yazar. Ayrica iyi bir dinleyici ve gayet akilli. Myron'in arkadaslari bile Myron icin neyin dogru oldugunu goremezken Jess gorebilecek kadar iyi taniyor onu. Tek hatasi Myron'i zamaninda terk etmek olarak gozukuyordu ama o da bu kitap itibariyle halledildi. O kisimda bile aslinda hatali olan taraf Myron'di.
Myron ahlaki degerlerinin cok saglam olmadigini gormus olduk bu kitapla birlikte. Sakatligindan Greg'in sorumlu oldugunu anladiginda gidip Greg'e saldirdi ama amaci baya oldurmekti. Siddet gostermesini anlayisla karsilarim ama oldurme amaci tasimasi beni biraz sasirtti.
Win yine yapti yapacagini sonda. Korumaci biri olmasini seviyorum ama biraz abartiya kaciyor sanki. Hala favori karakterim Win.
Katili yine bulamadim. Nedense gazeteci kadinin supheliler listesinde bile yer aldigini dusunmedim. Tipki Jack gibi seride uzun soluklu gozukecek bir yan karakter sanmistim onu. Guzel ters kose oldu.
