"Gel, Beckmann, nasıl olsa bir yerde açık bir kapı daima bulunur."
" Yolunu şaşırdın, Beckmann gel, aşağıya sapma, senin yolun yukarıdaki! Bos ver. Bu cadde inisli cikislidir. Inislere rastlayip da karanliklara daldikca bağırma. Cadde devam eder, yer yer lambalar görülür: Güneş, yıldızlar, kadınlar, pencereler, fenerler, açık kapılar. Gece vakti tek yarim saatcik siste kaldim diyr bagirma. Başkalarına rastlaman daima mümkün. Gel, delikanlı, bırak yorgunluğu! Kulak asma ksilofoncunun duygulu tıngırtılarına! Boşver!"
"Peki ama ise nerede baslayayim ben? Nerede? Insana once herhangi bir yerde bir firsat verilmeli degil mi? Bir acemi de herhangi bir yerde hunerlerini gostermeye baslamali, canim!"