Sevdiklerim beni hayatta tutan yıldızlar
Hayattan bıktıran yine aynı parıltılar
Kayan yıldız dileklerimi gerçekleştirmekten çok uzak ışıltılar
Hayal kırıklığı getirir ,kalp kırarlar
Hiç vazgeçemeyeceğimi sanırlar
Oysa gökyüzü benim farkına varmazlar
Bir kaç yıldız eksildi diye geceden vazgeçmem
Bunu anlayamazlar
Aya olan aşkımı kavrayamazlar
Sevdiklerim onlar arkamdan vurmazlar
Güvenip kurduğum cümleye karşı
Geceme ışık tutmazlar
Umarım yapmazlar
Sonra, herkesin akıllı olmasını beklemenin çok uzun süreceğini anladım. Birde bunun hiçbir zaman gerçekleşmeyeceğini... İnsanların değişmeyeceğini, onları değiştirebilecek kimsenin bulunmadığını ve bunun için çaba göstermeye değmeyeceğini!
Burada kaderin verdiği rolleri mi oynuyorum,
Sizlerden mi kaçıyorum yoksa bu dünyayı terk etmek için gün mü sayıyorum bilmem ama
anlaşılmaktan vazgeçeli üç sene oldu.