Her şeyin başı sevgi değilse bile yola koyamadığımız, raydan çıktığını düşündüğümüz şeylerin eninde sonunda sevgiyle akıllandığını görmüşüzdür. Kafasının kurcalanmış olduğu hissiyle başa çıkamayan sakin bir köşe bulsun derin nefeslerle usulca düşünsün. Yarasına tuz basanlar, yüreğine taş basanlar gibidir. Acıyı hissettikçe onu yüreklendirmiş, demlendirmiş olursun. Yük varken o yükün üstüne taş bağlarsan yerinden kalkamayacak kadar ağırlaşırsın kendine. Sevgiyi katık edersen ne tuzu ararsın sofranda ne de çayında şekeri. Hayatın tadını da tuzunu da bilirsin.
Yeryüzünün de insanın derdi kadar çok meselesi vardır mesela. Konuşup dile getirmez sadece yaprak döker, rüzgar olur, dalgalanır, yağmur olur yağar, sonrasında gelmeyen bahar yoktur. Hepsi sırayla kendi halinde mükemmel bir akışta yön bulur.
Dünyayı kurtaracak şey diyen de vardır uğrunda savaşılacak şey diyen de seni diyar diyar gezdirecek bir mecnun yapar diyen de. Kudretine akıl erdiremediğimizden el çekmek yerine ondan faydalansak zaten çözemeyeceğimiz tasa kalmayacak. Her şeyin başı değilse bilin ki sizi, kötülüğün ele geçirdikleri rehin almıştır. Kurtulmak isteyen o köşeyi bulsun, parmaklıkları kırmayı niyet eden hiç kimseye hayat çelme takmaz.