Psikoseksüel kurama göre 1-3 yaş arası anal dönem olarak adlandırılır. Bu döneme ait bir özellik: Çocuğun duygu ve davranışlarında ambivalansın (karşıt duyguların bir arada yaşanması) belirgin olmasıdır. Örneğin bir yandan sevgi ile sarılırken bir yandan da can acıtacak şekilde ısırması gibi.
Çocuklar neden üzgün veya kızgın olduklarını anlatabilecek kadar büyüdükleri zaman ise önemli olan, kendilerini, bize açabilecek kadar güvende hissedip hissetmeyecekleridir.
Yeni doğan bir bebek ancak 20-25 santimetrelik bir mesafe içerisindeki alanı net görebilirken, şaşırtıcı bir şekilde işitme duyusu bir erişkininkine yakındır.
Dissosiyasyon durumu hem zevk verici hem de bağımlılık yapıcıdır, dolayısıyla kendine zarar verme davranışları bir tür bağımlılık olarak değerlendirilebilir.
Çocuklar kendilerini güvende hissetmedikleri bir sırada dışarıdan ya da içeriden gelen bir tetikleyiciyle karşılaşırlarsa, bedenleri genellikle travmayı ilk yaşadıklarında gösterdiği tepkiyi verir.
Anne-baba olarak iki şeyin farkında olmanız önemlidir:
1. Çocuğunuzu gerçekten değerli görüyor musunuz?
2. Değerli gördüğünüzü ona hissetiriyor musunuz?
Küçük çocuklar kendilerini kolayca koruyamaz ya da kaçamazlar. Bu nedenle travma yaşayan çocuğun, yaşı ne kadar küçükse aşırı uyarılma stratejisi yerine dissosiyasyon stratejisini kullanma eğilimi de o kadar yüksektir