İlk dəfə idi bir kitabı bu qədər gec oxudum. Səbəbi hekayənin sıxıcılığı deyildi. Tərcümə problemi idi. Tərcümə edən şəxsin əzyətinə hörmətim sonsuzdu amma tərcüməsini çox qınadım. Hətta bəzi yerləri o dərəcə yola verdi çevrilibki anlamaqda çətinlik çəkirdim. Sonda Türkçə PDF tapdım və müqayisə etdim. Ciddən bu qədər mi fərq edər. Adicə "Hademe" sözünü "Tibb bacısı" kimi çeviriblər. Və bəzi yerlərdə hətta cinayətin açılmasıyla bağlı məsələləri səhv çeviriblər. Bu ilk növbədə əsərin yazarına, sonra da oxuyucuya böyük hörmətsizlikdi. Ona görə kitabı Türkcə oxumağa davam etdim və bitirdim. Alıntılarımı da özüm dilimizə çevirib paylaşdım.
Belə olmaz artıq bu neçənci tərcümədi oxuyarkən sanki çin işgəncəsi çəkirəm. Bədii gözəllik itir, hekayənin gedişatı pozulur. Bir işi edirsənsə sonuna qədər et. Türklərin tərcümələri necə dı mükəmməl və bədii cəhətdən gpzəldi. Türkcə oxumaq tərəfdarı idim zatən və bu fikrimin doğru olduğu qənaətinə gəldim. Bəziləri deyir dilimizdə oxu, söz bazanda inkişaf etsin, natiqliyində. Mən bu cür səviyyəsiz tərcümələrlə necə edim bunu?
Kitaba gəldikdə ilk dəfədi Agatha Christiedən oxudum. Bəxtimdən Puaronun son işində tanış oldum onunla. Hekayə mükəmməl olmasa da yaxşıydı. Dedektiv sevərlər vaxtını xoş keçirk üçün oxuya bilər. Əmin olun cinayəkarı kitab açıqlamadan siz tapa bilməyəcəksiniz.
“İnsanların çoxu gerçəyi bilməyi istəməzlər. Onlar sadəcə vədlər gözləyərlər. Ümidlərinin ayaqda tutulmağını istərlər… Hər gün eyni şəkildə yaşayacaqlarına dair təminat verməyinizi istərlər…
Aaaa bitdi, daha doğrusu yarım qaldı. Mən dözə bilmərəmmm ardını oxumasam (´;︵;`).
Həqiqətən çoooxxx maraqlı idi. Bu qədər maraqlı olacağını düşünmürdüm tək kəlimə ilə mükəmməldir. Digər oxuyucular kimi məndə əvvəl düşündüm ki kitab kaş Muradın dilindən yazılardı. Ancaq sonradan yazıçının dili ilə yazılmasını daha çox sevdim. Yazıçının kitabda gerçəkləri əks etdirməsi məni daha çox cəzb elədi. Normalda dedektiv janrında oxumağı sevmirəm çünki, sadə üsulmuş kimi gəlir mənə. Ancaq
Qarmaqarışıq 'ı həqiqətən çox sevdim. Çünki, bir hekayədən daha çoxu vardı burda. Dedektiv janrında oxuduğum kitablardan ən yaxşısı budu deyə bilərəm, ən azından başqa bir ən yaxşısını tapana qədər (Azərbaycan yazıçılarından).
Nəimi sizi təbrik edirəm və davamını mütləq gözləyirəm. Məncə bu kitabı məşhur etməliyik (。•̀ᴗ-)✧
Ahh bu arada Fəridin ölümü məni çox ağlatdı (
QarmaqarışıqNəimi · Bakı, Əlfəcin Nəşriyyatı · 2024110 okunma
"...başqa həkimləri də çağırmanın heç bir faydası olmayacaq. Dostum, mexanizm köhnəlib. İnsan nəysəki yeni bir motor taxaraq, bir maşın kimi çalışmağa davam edə bilmir."
Merdivenleri çıktı, durağa yürüdü ve kendisini karşı kıyıdaki, Bulgarca haber spikeri olarak çalıştığı BBC binasına götürecek, kırmızı, iki katlı otobüsü beklemeye başladı. Birden, sağ baldırında garip bir sızı hissetti. Etrafa bakındı. İri yarı, 40 yaşlarında, siyah pardösülü birinin, yerden şemsiyesini kaldırmakta olduğunu gördü. Adam, homurtulu bir sesle anlaşılmaz bir şeyler söyledi ve geçmekte olan bir taksiye binerek trafiğin içinde kayboldu. ''Yabancı olsa gerek'' diye düşündü ve 4 gün sonra öldü.
"Başqalarının, ‘Əsəblərimlə elə oynadı kı, onu rahatlıqla öldürə bilərdim!’ ‘Elə dediyi üçün B.‘nin qırtlağından sıxa bilərdim,’ ‘Elə əsəbləşmişdim ki, başına bir şey vurub onu gəbərdə bilərdim!’ dediyini kim bilir neçə dəfə duymusan? Əslində bu sözlər doğrudur. Elə anlarda insanın ağlı, düşüncəsi çok şəffafdı. O adamı vəya qadını öldürməyi istər. Amma bunu eləməz. Çünkü bunu edə bilmək üçün iradənin istəyin əmrinə boyun əyməsi lazım gəlir."