e
Edebîyata Kurdî
1 yeni gönderi · 3 üye
Pirtûka Erol Şaybak a bi navê ' Eşîra Birukiyan Çawa Keçên Îzmîr î Direvînin " heft kurte çîroka pêk tê.
Çîrok hema bije tevahî alî hûnandinêve jî alî zimanva jî qels maye. Şêwazek wêjeyî tune. Çawa ku mirov di çayxanekî rûnişti be. Van çîroka guhdar dike. Zargotin tuneye. Şêwaz tuneye. Nivîskar kiriye bi şêwaza kolana çîrokek bi peyam binivîse lê pêk neanîye. Hin çîrok bi wate û bê sedem maliq mane. Kiriye çîrokek fantastîk binivîse. Lê ne bûye. Dest avitiye çîrokê kolana ew jî nebûye.
Çîroka sereke a " Eşîra Birukiyan Çawa Keçên Îzmîr î Direvînin" de jî. Hûnandin baş bû lê alî zimen û şêwazê de dîsa qels mabû. Kesayet hemî bi nav kiribu heta eşîr jî kiriye navda. Qet nebe dawî lê biyaniya. Lewre xwe xistibû bin barek giran de. Lê nikarî bûye bin derê.
Lê.... Lê çîrok Kurdî hatiye nivîsar. Ev jî pir bi qedre. 
PIRTÛKHEZ 
Eşira Birukiyan Çawa Keçen Izmiri Direvinin 
Erol Şaybak
Berhema Erebê Şemo a bi navê "Şivanê Kurmanca" di sala 1935a li Ûrisêtê hatiye weşandin Yekemîn romana kurdî a nûjen tê hesip.
Çîrok di aliyê xwezeya xwe de balê dikişîne ser xwe. Nivîskar qesta tu tiştî nagre. Di aliyê nivîskarê wê û her demê. Neketiye pey qalip, şêwaz nizam rêk û pêk û qerefata. Çawa di dilê wî de hatiye wusa nivîsiye. Ne ketiye bîr û bawerên xwe, ne jî ketiye pey hevokên xemilandî. Di xwezeya jiyana wê demê de. Çawa ye wusa hûnandiye. Dema xwîner vê çîrokê dixwînin baş lê sewraxt dibin ka çanda jiyana Kûrdan a rojane çawa ye. Jiyana xwe çawa li ser xwezayê ava kirine. Û çawa hertim şivanî û û rencberî kirine.
Kurd pir kesîp bûne. Hertim karê piçûk ên navgundî kirine û bêwar nav derî û qapiyê xelkê bûne. Lewma şivan û olamtiya xelkê dikin. Mijara civakî bi awayê jiyana rojane a gel va hatiye hûnandin.
Çîrok di aliyê mijarê ve civakiye. Lewma meriv dikare bêje çîrokek çandi an jî civakiye . Her çiqas alî ziman û zargotinê ve dewlemendbe jî. Nava çîrokê de peyvê biyanî pirin ( Duşirmişbum, teyanmiş bû, herf...) Dema dîna xwe bidî devoka îroyîn a Serhedê. Dîsa peyvên biyanî pirin. Divê ev mijar were lêkolîn kirin. Çima ew qas peyvên biyanî di nava xeberdana rojane de hene. Lewma nivîskarê wek Erebê Şemo bigre heya Şakirê dengbêj ( Kewê Ribat)heye û di Serhedê de ev tişt hîn didome. 
Ereb Şemo 
Şivanê Kurmanca
KER Û KULIK
" He wîîî...... Heyla nemayê, he wî wîî..."
Belê çîroka kevnar a Kerr û Kulik bi nivîsa Ahmet Aras jî. Bi kalyan û zaryan destpê dike. Heya dawiye jî wusa didome.
Nivîskar piştî hîn lêkolîn û xebatan çîroka Kerr û Kulik dinivîse. Mîna hemû çîrokên kevnar. Çîroka Kerr Û Kulik jî gelek cureyan hatiye gotin. Nivîskar di pêşgotina pirtûkê de jî diyar dike. Ku vê çîrokê ji ber Dengbêj Zabitê Emo, Xalê Şikoyê cînarê xwe û Dengbêj Kerem Okçiyan digre. Dema lêkolîna xwe de, dîna xwe didê. Ew her du dengbêj jî ji ber Keremê Okçiyan girtine. Nivîskar êdî li ser Keremê Okçiyan hûr dibe. Û versîyona wî (Dengbêj Keremê Okçiyan) dinivîse. Ew dengê ku bi navê Dengbêj Kerem Okçiyan (YouTube) hatîye weşandin. Û pirtûk kêm zêde mîna hevin. Lê hîn caran meriv dîna xwe dide ew hevok an jî peyvê nayê sewraxtbun. Nivîskar jî lê sewraxt ne bûye ku. Ewî jî sera banzdaye. Û çîrok domandiye. Çend caran jî dengbêj peyvê biyanî bi kar tîne. Nivîskar an ser van peyva banz dide. An jî Kurdî ya wê peyvê dinivîse. Evan peyvê nehatine sewraxt bûn an jî ên biyanî gelemperî bo bo tîr bûne dubare hatine kar. Ji bona guhartin an jî derxistina van peyvan. Herikandina çîrokê xirab nekiriye. 
Kerr û Kulik 
Ahmet Aras
