Yazarın erişilmez niyeti ile okurun tartışmaya açık niyeti arasında, asılsız bir yorumu boşa çıkaran metnin saydam niyeti vardır. (S:84)kıtabın ortasından başladım..
Kıtap bıze ezcümle
hangi yorumların doğru olduğundan ziyade hangi yorumların yanlış
olduğunu amaçlar 
Yorum ve Aşırı Yorum
... 
Umberto Eco 'nun Cambridge'de verdiği 1990 Tanner Konferansları'na dayanır. Eco'nun yorumun sınırlarını değerlendirdiği, başka bir deyişle neyin yorum neyin aşırı yorum olduğunu belirlemeye çalıştığı üç konferansına, diğer üç katılımcı birer konuşmayla karşılık vermiş, Umberto Eco dördüncü ve son konferansında onların katkı ve itirazlarını yanıtlamıştı..
Diğer katılımcılar, romancı ve eleştirmen Christine Brooke-Rose, edebiyat kuramcısı Jonathan Culler ve filozof Richard Rorty'ydi. Eco önce tarihsel bir bakışla yorumdaki hermetik geleneği gözden geçirir. Zamanla hermetik yaklaşım, yorumun sonsuz olduğuna, sürekli akıp giden anlamın ele geçirilemeyeceğine hükmeder...
Yazarla üçüncü bukuşmamız bıraz ağot buldum açıkca zorlandım neyse bitti..
Yorum ve Aşırı Yorum
Kesin olarak bilme ile kesin olarak bilememe arasındaki bariz derece farklarına karşın, dünyayla ilgili her resim, başka yorumlara açık, kendi içinde bir kitaptır...
Sayfa 166 - Ayrıntı Yayınları Agostos 2016Kitabı okudu
“İd nerede idiyse, ego oraya gelecektir.”
Sayfa 95 - Ayrıntı Yayınları Agostos 2016Kitabı okudu
Her okuma edimi, okurun yetisi, okurun dünya bilgisi ile iktisadi olarak okunması için belli bir metnin varsaydığı bir tür yeti arasındaki güç bir geçiştir.
Sayfa 73 - Ayrıntı Yayınları Agostos 2016Kitabı okudu
Artık konuşmak, tartışmak ve akıl yürütmek gerekli değildir. Yapacağımız tek şey, birisinin bizim adımıza konuşmasını beklemektir
Sayfa 43 - Ayrıntı Yayınları Agostos 2016Kitabı okudu