Yapılması gereken...
Kaba, hoyrat insanlar ince insanları anlamazlar. Boşa yorulmaya gerek yok. Yol verelim herkese hayırlı işler...
"Fazla olan yönlerinizi törpülemediğiniz sürece hayat sizin için hep çok yorucu olacaktır.Fazla empati gibi, fazla hassaslık gibi...Neyin fazlasına sahipseniz o size yük olur."
Bir incelik gösterin,incinmesin yüreğim.
Sonra ince düşünme ile incinmenin birbirine ne kadar yakın olduğunu fark ettim. İnce düşünen insanların hayatlarının gerçekten de ne kadar zor olduğunu hayal ettim.Osho "İnce düşünen insanlar hep daha çok incinir." derken hayata ince taraftan bakanların mağduriyetini çok net özetlemiş aslında.
Sayfa 18Kitabı okudu
“O, romantik kitablardakı qadınlara bənzəyirdi. Frederik onun füsunkar görünüşünə nəsə əlavə etmək, nəyisə dəyişmək istəmirdi. Dünya birdən-birə genişlənmişdi. Bu qadın hər şeyi nura qərq edən sirli nöqtəydi və gənc oğlan yırğalandıqca ona laylay çalan arabada baxışlarını buludlara yönəltmiş, göz qapaqları yarıyumulu halda özünü xəyallarla dolu nəhayətsiz sevincin ixtiyarına vermişdi.”
Sayfa 16Kitabı okudu
Gözlerinin Tarif Edilemeyen Rengi
Birbirinden renkleriyle ayrılan bir sürü maden ve taşı bir havanda dövünüz. İçinde bakır da olsun, altın da, demir de olsun, gümüş de, platin de;granit de olsun, zebercet de, zümrüt de, inci de olsun, kum da... Bunların üstüne güneş ışığı vurun, sonra birdenbire bir ay ışığı geçin: İşte İnci Hanım'ın gözleri.
Sayfa 44 - Türkiye İş Bankası YayınlarıKitabı okudu
Bir alıntı
Nicholai’nin yanı başında yerde yatan yaşlı adam, yatmadan önce değerli eşyalarını katlanmış bir bezin üstüne sıralayıp başının hemen yanına koymaya büyük itina gösterdi. Değerli eşyalar, bir fincan, bir fotoğraf ve defalarca katlanmaktan kat yerleri tirfillenmiş bir mektuptu. Yaşlı adam gözlerini yummadan önce yanında yatan genç yabancıya iyi geceler diledi.
Şafak sökmeden önce polis onları kaldırmaya geldiğinde, yanındaki yaşlı adam ölmüştü. Nicholai fincanı, fotoğrafı ve mektubu kendi çıkını içine sardı. İhtiyarın bu kadar özenle sakladığı şeylerin sürülüp çöpe atılması korkunç bir şey gibi gözükmüştü ona.
İnsan Duygularını En İyi Tasvir Eden Yazar Olur Kendileri...Hayranım
Acısı gitgide, yavaş yavaş geçti: O öfkeli el pençe gibi, kızgın bir kor gibi acılar içindeki adamın içini deşmiyordu artık. Fakat ne olduğu belirsiz bir şeyler kalmıştı, sanki acı hissetmiyordu da, yabancı, içeriye doğru dibini oyan bir şeyler bastırıyor, sıkıştırıyor gibiydi. Yaşlı adam gözlerini kapatmış, gergin bir şekilde, hafif hafif içini kemiren, yiyip bitiren şeyi dinliyordu: Sanki bu yabancı, tanınmaz güç önce sivri, şimdi ise küt bir aletle içinde bir şey oyuyordu, gevşetiyor, bırakıyordu, parça parça bedenini didikliyordu. Artık vahşice yapmıyordu. Artık acımıyordu. Fakat içinde bir şeyler yanıyordu, yavaş yavaş çürüyordu, bir şeyler ölmeye başlamıştı. Yaşadığı her şey, sevdiği her şey bu ağır ağır tükenen alevde sönüp gidiyordu, umursamazlığın gevşek çamurunda ezilip kömürleşmeden önce, kapkara oluncaya kadar için için yanacaktı. Bir şeyler oluyordu, bir şeyleri belli belirsiz hissediyordu, orada öylece uzanırken ve heyecanla yaşamını düşünürken bir şeyler oluyordu. Bir şeyler sona ermişti. Neydi o? Kendini dinledi, içini dinledi.
Böylece yavaş yavaş yüreği ölmeye başladı.
Bir Nükte
Menkıbeye göre adamın biri, evliyaya "Evime hırsız girdi ve yiyeceğimi götürdü! " diye şikayette bulunur. Veli, "Allah'a şükretsene; ya şeytan kalbine girip imanını çalsa ne yapardın? " diye mukabelede bulunur.
Sayfa 262 - Sahiplenme TesellisiKitabı okudu
Şems-i Tebrizi
"Derdini sade anlatan adam dertlidir.
Güzel anlatan edebiyatçı, haliyle anlatan aşık, tebessümüyle örten âriftir!"