"Ahzân" - Mehmet Emin Öksüz
❁
"'Eylül toparlandı gitti işte,
Ekim falan da gider bu gidişle...'
diyordu şair.
İple çektim, biliyor musun?
Gelmesin, yalvarırım gelmesin Kasım soğukları,
Acımasız kutup kasvetine
Karahindiba
sahi sapsarı açan ve sonrasında kar gibi bembeyaz bir tohum taşıyan toplara dönüşen bir çiçeğe kim neden karahindiba adını koyar ki?
sanırım insanlar güzel olan herseyi kirletmek istedikleri için bu çiçeğe de karahindiba dediler.
ama birşey temizse ne derseniz deyin özünde ne ise hep öyle kalır. biz karahindiba dedik diye o pamuk gibi topçuklar kara olmaz inadına bembeyazdır....
£.¥
Sonra büyüdüm...
İnsan büyüdüğünü etrafındaki çirkinlikleri fark ettiğinde anlıyor.
Sonra çıkarsız sevilmediğini gördüğünde.
Evet diyor gerçek dünya bu. Ve kendi dünyasından yavaş yavaş geçiş yapıyor büyüklerin dünyasına...
Böylelikle masalın bir varmış kısmı sona eriyor ve bir yokmuş kısmı ile yaşama devam ediyor.....
£.¥
KÜLKEDİSİ
Külkedisinin ormanın derinliklerinde kaybolduğunu düşünüyorlardı. Oysa o kayıp olmamıştı kaybolmayı seçmişti. Ve kimse bunun farkında değildi.
Bir gecelik prenses olmak yetmemisti Külkedisine. Ama Külkedisi olduğunu da unutamıyordu... duyguları ile gerçekleri arasına sıkışmışlığın altında eziliyordu yüreği. Ve bu Külkedisini çok yormuştu. Yorgun yüreği daha fazla kaldıramadı olanları. O yüzden yok olmayı düşündü.
Yok olmaya cesareti olmadığı için de kaybolmayı seçti...
Prens cam bir ayakkabının peşine düştüğünde onun camdan yüreği paramparça olmuştu. Artık yalnızca hayatı değildi paramparça olan...
Onun bu paramparçalığını ne gören vardı nede hisseden...
Külkedisinin kaybolmadan, kaybolduğunun farkında bile değillerdi...
Belki bir gün zaman makinesi icat edilirse
Seninle evreni yeniden keşfedebiliriz..
https://1000kitap.com/cagatay1903
Ait olduğun yer neresi ise eksik parçan orada...
Bu eksikliğini başka yerlerde arama boşuna...
£.¥
Hayırlı geceler
"Güneşten izin almaksızın, yetiştirdiğim yıldızlarım var benim. Füzyonları acılarıma denk. Bir de kaymaları uzay terasında... Umutlarım gibi"
Umut
Her şeye, herkese yabancı olmak...
Senelerdir aynı boşluk hissi,
Ne yapmak istersen iste bilmediğin o noktada çakılı kalmak.
Yıllar geçiyor, zaman değişiyor, yer hatta kişiler değişiyor ama dönüp dolaşıp yine aynı noktaya geliyorum.
Ya eksik olan bir şey var ya da fazla.
Bir şey değişsin istiyorum...
Ama hiç bir şey değişmiyor hep aynı noktadayım.
Her yerde her şey bıraktığım gibi. Oysa tüm kalbimle isterdim güzel şeylerin olmasını.
Havva Y.
Rüzgar yaprakları ağaçtan değil ömürden tüketiyordu sanki.... 🍃🍂🍂🍂
£.¥
