Hava bir garip bu gece
Dingin, uysal ve rahatlatıcı bir rüzgar
Edgar Allan Poe'nun sesiyle fısıldıyor kulağıma şiirlerini.
Radyoda çalan bir Édith Piaf parçası
Yayılıyor kanser hücresi gibi, beynime
Ruhumu kanatıyor, ruhuna dokunulmamış insanlar.
Bir evsiz titrek elleriyle yakmaya çalışırken sigarasını
Kibritin histerik ışığı aydınlatıyor ıslak gözlerini
Ve karanlığın içinden, sessizce uzanıyor bana
CESARE PAVESE...
Unutma diyor, öfkeli öfkeli
Bir an bile unutma!! “Herkese bir bakışı var ölümün."
Burak Yelin