Terk etmek ne kadar kolay, sen kolay olanı seçtin diyor bir şarkısında İbrahim Tatlıses, çaba göstermenin her yüreğin harcı olmadığını haykırırcasına...
Çok da güzel bir kadın değildi aslında Alejandra.Hatta belkide hiç güzel değildi.O bir sanat eserine benziyordu. Ama sanatin güzellikle bir ilgisi yoktu aslında , önemli olan eserin ne hissettirdiği degilmiydi ?
(Kendi yazdığım eserden bir alıntı. )
Güneş, küfretmez
Söndürdü diye ışığını
Geceye..
Kalp, kahretmez
Döktü diye âşığını
Bilinmez düşünceye..
Gözden her zaman yaş akmaz.
Bazen de;
Hayaller akar,
İhtimaller akar,
Suistimaller akar...
*
Göze yaşları değil,
O tatlı telaşları biriktiren gerek bize...
Ayrılık destan yazdı,
İçimiz şimdi dipsiz bir kuyu...
Ama;
Aşk, daha son sözünü söylemedi
Az ama s'öz konuşur
N'apalım, bu da onun huyu...
Karanlığı kalabalıklardan daha çok sevdiğim doğrudur.
Kalabalık, bir yerde, kabalık etmesi demek aslında yalnızlığına insanın.
Oysa karanlık öyle mi?
Yalnızlığınla dertleşme fırsatı sunar sana, kendinle tanışır, kendine taşınırsın...
Bazen kendini güçlü bir şirin gibi hissedersin. Tüm zorluklara göğüs gererken kötü gözlere sadece kahkaha tufanı atarsın neşeli şirinle bilge şirin oluverirsin.
Masal bu ya tüm şirinler ülkesi oluverirsin. Gargamel ve Azman ne kadar ürkünç olsada yıkamazlar dünyanı.. sevgiyle yoğurup harmanlandın çünkü.