Edith Warton;
İnsanlar, diğer insanların arazileri gibidirler; onları ancak kendimizinkine bitişik olduğunda tanırız.
Sayfa 76 - Ayrıntı YayınlarıKitabı okudu
... şu an içinde yaşadığımız ve ''senin ihtiyacın var ve onu ben giderebilirim. '' demenin bir bahşetme, bir alçaltma olarak algılandığı ''ve sonuç olarak bir utanç , küçük düşme hissiyle dile getirildiği'' bu topluma ne demeli?
Başka bir insana yardımı dokunacak bir eylemi gerçekleştirme yetisine sahip olduğum gerçeğini olumlamak varken, başkalarının ihtiyaçları neden benim için bir iktidar kaynağı olsun ki ...
Marx, birbirimizle insan olarak ilişki kurduğumuzda , yalnızca başkalarının bizim etkinliklerimizin sonuçlarına ihtiyaç duyduğunu anlamamızdan dolayı birbirimiz için üreteceğimiz ve yararlı bir şey başarıyor olduğumuz bilgisinden zevk ve memnuniyet duyacağımızı ileri sürer.
Yes, we had been outside, in a space that was not ours. Yes, we had lived rather than died. Yes, we’d been wearing miniskirts, on our own, with no guy, in the middle of the night. Yes, we’d been dumb, and weak, unable to smash their faces, weak in the way girls are taught to be when they’re assaulted. Yes, it had happened to us, but for the first time we recognized what we had done: we had gone out because there was jack shit to do staying home with Mummy and Daddy. We had taken the risk, we had paid the price, and instead of feeling ashamed that we were still alive, we could decide to pick ourselves up and get over it as best we could. Paglia made it possible for us to see ourselves as warriors, no longer personally at fault for something we’d apparently been begging for, but ordinary victims of a crime that women should expect to have to face if they decide to venture outside. Paglia was the first person to extricate rape from utter nightmare, from being unmentionable, a thing that must never be allowed to happen. She turned it into a political event, something we had to learn to get through. Paglia changed everything: rape was no longer something to deny, something to be crushed by, but something to live with.
MacmillanKitabı okudu
İşe yaramaları gerektiği söylenen kuralları takip ettiğimizden, işe yaramayan şeyleri yapmaya devam ediyoruz. Bizi istediğimiz yöne götürmese de, haklı olduğumuzu söyleyen kurallara uyarak belirli bir pozisyonu savunmaya devam ederiz. Hoş olmayan şeyleri hatırlamanın iyi olmadığını söyleyen kurallar nedeniyle unutamayacağımız şeyleri unutmaya çalışırız.
Sayfa 162
Prostitutes are the only members of the working class whose condition so excites the bourgeoisie.
MacmillanKitabı okudu
Ralph Waldo Emerson, "Yolun sizi götürdüğü yere gitmeyin," der; "Daha önce kimsenin gitmediği yoldan gidin ve bir iz bırakın."
Sürüyü anladıkça onun bir parçası olunacağı zannedilir ama tam tersine, insan okudukça sürüyü anlar ve sürüden ayrılır.
Sayfa 299
After several years of diligent, genuine research, I finally came to a conclusion: womanhood is whoredom. The art of ass-licking. You can dress it up as seduction, tart it up as glamour. It’s not exactly a sport that requires great skill. For the most part, it just means behaving like you’re inferior. Walk into a room, check to see whether there are any men present, do your best to please them. Don’t talk too loud. Don’t make categorical statements. Don’t spread your legs and get comfortable when you sit down. Don’t be peremptory. Don’t talk about money. Don’t hanker after power. Don’t seek a position of authority. Don’t strive for glory. Don’t laugh too loud. Don’t be too funny. Pleasing men is a complex art that involves erasing everything that concerns power.
MacmillanKitabı okudu