Gerçeği öğrendim bir gün...
Ve gerçeğin acı oldugunu...
Sonra kararında acının, yemeğe olduğu kadar hayata da
lezzet kattığını ögrendim.
Her canlının ölümü tadacağını, ama sadece bazılarının
hayatı tadacağını öğrendim.
Ben dostlarımı ne kalbimle ne de aklımla severim.
Olur ya ...
Kalp durur ...
Akıl unutur ...
Ben dostlarımı ruhumla severim.
O ne durur, ne de unutur ...
"Kimi sık görürsen, bil ki o, ma'şûktur. Yani
seven kişi aynı zamanda sevgilidir. Çünkü seven kişi, bir bakımdan aşık ise, bir bakımdan da ma'şuktur. Bu dünyada, susamış kişilerin su aradıkları gibi, su da dünyada susamışları
arar.
Ağlayabilir miyim gönlüm müsadenle;
Şöyle katıla katıla şimşekli bir gökyüzü gibi?
Günaha batan tüm kirliliğim ile ağlayabilir miyim?
Öylesine ama, ölesiye, bu can çıkana kadar bedenden!
Nefsimin nefesi kesilesiye,
Pembe güller mor menekşelere düşesiye...