Sen içine yönel, dışından
Seni habersiz sansınlar
Ne güzel haldir ki o, sen akıllı
Ol, seni deli sansınlar...
• Fârisî
Bana değil, hakikate susuz bu millet.
Aradığı hakikat, aramaksa marifet asıl sanat o.
İnsanın kazandığı paradan değil, paranın kazandığı insandan korkulur.
Beklenen
Ne hasta bekler sabahı,
Ne taze ölüyü mezar.
Ne de şeytan, bir günahı,
Seni beklediğim kadar.
Geçti istemem gelmeni,
Yokluğunda buldum seni;
Bırak vehmimde gölgeni,
Gelme, artık neye yarar?
Sayfa 123 - Bilgi Yayınevi
Serseri
Yeryüzünde yalnız benim serseri,
Yeryüzünde yalnız ben derbederim.
Herkesin dünyada varsa bir yeri,
Ben de bütün dünya benimdir derim.
Yıllarca gezdirdim hoyrat başımı,
Aradım bir ömür, arkadaşımı.
Ölsem dikecek yok mezar taşımı;
Halime ben bile hayret ederim.
Gönlüm ne dertlidir, ne de bahtiyar;
Ne kendisine yâr, ne kimseye yâr,
Bir rüya uğrunda ben diyâr diyâr,
Gölgemin peşinden yürür giderim...
Sayfa 121 - Bilgi Yayınevi
Yine uyandık mı?
İnsan üç beş damla kan,
ırmak üç beş damla su;
Bir hayata çattık ki,
hayata kurmuş pusu.
Ruhumu eritip de kalıpta dondurmuşlar;
Onu İstanbul diye toprağa kondurmuşlar.
İçimde tüten bir şey; hava, renk, eda, iklim;
O benim, zaman, mekan aşıp geçmiş sevgilim.
Ölüm güzel şey, budur perde ardından haber.
Hiç güzel olmasaydı, ölür müydü Peygamber.
Sayfa 23 - Babıali Kültür YayıncılığıKitabı okudu
Ölüm ölene bayram, bayrama sevinmek var
Oh ne güzel bayramda ağaç ata binmek var.
Sayfa 23 - Babıali Kültür YayıncılığıKitabı okudu
Günaydın
Yeryüzü dediğin bir koca mabed.
Geldik bu mabede maksat ibadet.
Üç günlük bir dünya için gayret üstüne gayret...
Ebedi bir hayat için gayret yok hayret...
Ezanlar ederken secdeye davet, hep yarın diyorsun oysa kim bilir;
O yarın belki kıyamet!
Necip Fazıl Kısakürek
"Bu yağmur delilik vehminden üstün;
Karanlık kovulmaz düşüncelerden.
Cinlerin beynimde yaptığı düğün
Sulardan, seslerden ve gecelerden."
İçinden ettiği dualara âmin dediği anda gardiyanlar bir mektubu daha oldugunu haber verdi.
Zarfı açtığında yüzünde bir tebessüm belirdi. Zarfın içinde 2,5 lira para ve yanında bir not vardi.
Notta "Kilisliyim... Fukarayım... Bir hafta hamallık yaptım. Çocuklarımın nafakasından ancak bu Kadar artırabildim. Yarın Allah huzurunda mesul olmamak için onu da size gönderiyorum. Elimden başka bir şey gelmiyor. Affedin... Dua edin... Cenab-ı Hak yardımcınız olsun." Yazıyordu.
Necip Fazil hem mektubu okuyor hem ağlıyordu. Bu mektubu okuduktan sonra günlerce tek başına takıldı. Hiç kimse ile konuşmuyordu.
Sayfa 51Kitabı okudu
