“BABAYA MEKTUP…”, Kafka’nın babasına serzenişi
Kitaptaki en dokunaklı alıntı...
Babaya mektup:
“Verdiklerinin tadını çıkarabildim. Ancak bunu utançla, bezginlikle, güçsüzlükle ve suçluluk bilinciyle yapabildim yalnızca. Bu yüzden sana her şey için eylemlerimle değil, dilenci gibi teşekkür edebildim sadece...
Yalnız, mirastan mahkum bırakılmış bir oğul olarak, hiçbir şeye karşı aidiyet hissedemediğimden, en yakınımdakilere karşı bile şüphe duyar olmuştum...”
Sayfa 22Kitabı okudu
Babaya mektup...
“Birbirimizle sessiz sakin geçinemememizin doğal sonuçlarından bir diğeri ise, benim konuşma yeteneğimi kaybetmemdir. Konuşmayı unuttum! Gerçi her türlü koşulda muhtemelen iyi bir konuşmacı olamayacaktım zaten ama hiç değilse doğru düzgün bir şekilde akıcı bir dil hakimiyeti edinebilirdim. Ne var ki sen çok erken yaşlardan itibaren konuşmamı yasakladın!...”
Sayfa 21Kitabı okudu
Güneşe doğru…
“Güneşin doğrudan ortasına uçmak gerekmez.
Ama güneşin arada bir vurduğu ve insanın azıcık ısınabildiği dünyanın temiz bir köşesine gidip sığınmak yeterlidir...”
Sayfa 45Kitabı okudu
Babaya mektup...
“Bazen önünde dünya haritasının serili olduğunu ve senin üzerine çaprazlama uzanmış olduğunu hayal ediyorum. Ve sonrasında senin bedeninin kaplamadığı ufak alanda yaşamımı sürdürebilirmişim gibi geliyor...”
Sayfa 63Kitabı okudu
"Babamın bir dizinde ben, öteki dizinde Flora, ikimizi de okşar, sever. " Halide'nin gözleri Flora'nınkine benziyor, "derdi. Belki doğruydu. İkimizin içinde de bu garip dünyanın hüznü ve ağırlığı var, ikimizin içinde de nerede ve nasıl olduğunu bilmediğimiz bir dünya hasreti var. Flora öldü ve köpek cennetine gitti. Fakat ben mütemadiyen, kılıkları kıyafetleri başka, içleri birörnek olan bu zavallı, zararsız görünen insan cinsinin her devirde bazen içimde isyan uyandıran hareketleri tekrar edip durduklarını, hüzün ve hayretle seyretmeye mahkûmdum. "
Babaya mektup...
“Yazılarım senin hakkındaydı. Yaptığım tek şey, senin omzunda ağlayamadığım için, yazılarımın omzunda ağlamaktı...”
Sayfa 38Kitabı okudu
Niçin ruhumuzun asla ısınamadığı kalıplarda kalmaya mecburuz ? Bir insana bundan daha büyük bir işkence olur mu ?
(1temmuz 1934 mektup)
Hayat siz planlar yaparken, başınıza gelenlerdir değil mi ?
Beni bu dünyaya bağlayan nedir ?
Kişi, kendi ruhuyla, doğruyu doğru olmayandan ayırt eder, yaşamı da ölümden. Eğer kişi, kendi ruh-bilimine ihanet ederse, o kişi hainlerin en kötüsüdür.
Sayfa 116Kitabı okudu
"Fi tarihinden beri memleketimizde vatan ve millet deyince, din ve ekseri dinin ruhuna mugayir fakat katılaşmış bir ananeyle memleketi felakete sürükleyenler yok değildi."
"Ben milliyetçiliğin muhabbetle, karşılıklı bir anlayışla dolu bir ülke yaratacağını zannetmiştim. Fakat milliyetçilik ölçüsünü kaçırdıkları zaman yer yer insanların birbirini boğazlamaya başladıklarını, yeryüzünü bir salhaneye döndürdüklerini gördüm. Mamafih herhangi ölçüsünü kaçıran sağ yahut sol ideolojiler de milliyetçiliği gölgede bırakacak daha kanlı, daha feci bir dünya yarattılar. "