Tüm otoriteler onur kırıcıdır. Otorite onu kullananları da otoriteye maruz kalanları da alçaltır. Otorite acımasızca, abartılı bir şekilde ya da zalimce kullanıldığında kendisini ortadan kaldıracak olan isyan ruhunu ve bireyselliği ortaya çıkartarak aslında faydalı olur. Belli bir miktarda, yumuşak başlılıkla kullanıldığında ve ödüllerle desteklendiğinde ise toplumu akla hayale gelmeyecek derecede yozlaştırır. Bu durumda insanların kendilerine uygulanan baskının farkına varması şansı azalır ve başları okşanan hayvanlar gibi bayağı bir konforun içinde diğer insanların düşünceleriyle, diğer insanların belirlediği standartlara göre hiçbir zaman özgür olamadan yaşarlar.
(SB notu: Tanıdık geldi mi ?.. Kaynayan Kurbağa Sendromu: Normal ısıdaki suya atılıp yavaş yavaş ısıtılarak haşlanıp öldürülen kurbağa...)
"Tanrılar bile kandırılır,yalvarıp yakarmayla!
İnsanlar bir kabahat,bir günah işlediler mi,
Kurbanlar, yağlar,adaklar,şaraplarla
Yumuşatırlar Tanrıları da."
#Eğer hiçbir toplumsal kurum olmasaydı yaşamımızın nasıl olacağını hayal etmek bir düşünce egzersizidir.
#Hiçbir toplumsal kurum olmasaydı, insan doğası eğitimle yontulmamış olsaydı, boyun eğmemiz gereken hiçbir otorite olmasaydı nasıl varlıklar olurduk?
"Kişisel alanın özgürleştirilmesi otoritenin yok olması anlamına gelmez; daha çok, baskıcı iktidar yerini ilkeli bir şekilde savunulabilen otorite ilişkilerine bırakır."