Uçtuğuna aldanma,bir insansın.Gördüğün bir düş...!!
Sayfa 7 - Sel yayıncılık Eylül 2017Kitabı okudu
Bugünümüz tüm o sahte gerçekliğiyle, geçmişimiz de çıplak bir duvar gibi karşımıza dikiliyor. Fantezi alegoriyle iç içe geçerken Smith, dört farklı hayatı tek bir eve davet ediyor. Kapıları kapatıp bu malikâneyi bir karküresi gibi sallıyor. Nihayetinde geçmiş geleceğe bürünürken
hakikat açığa çıkıyor. 
Kış
mizah ve ciddiyetin, toplum ve siyasetin, düzen ve baskının el ele verdiği bir hikâye.
Ali Smith’in en dikkat çeken yönü de mizah anlayışıyla beraber, çoğu şeyi okuru yormadan , yumuşak bir dille sezdirerek işlemesi.
“Tam da ihtiyaç duyduğumuz mizah, mutluluk ve umutla harmanlanmış bir hikâye.”
– The Independent
Yazar/İskoçyalı yazarın 
Ali Smith kalemınden
Hikaye dediğin budur.
Sapının ucunda henüz açılmamış bir çiçeğin haya l eti, gerçek çiçek çoktan yok olmuş, ama bak, hila orada, yaşamının izi bütün dünyanın görmesi için bir mumun yanan ucuna doğru ilerleyen bir patika gibi sözlerin üzerinde uzanıyor.
Sayfa 254 - Kafka kıtap 2020Kitabı okudu
Yeni yılın birkaç günü geçmişken Londra'ya dönen Art, boş dairede yarağına yatmış, Charlotte durmadan gördüğü rüyadan, tavuk makasıyla kendi göğsünü kesip açtığı rüyadan bahsettiğin de ne kadar işe yaramaz biri olduğunun hatıra s ıyla yüzünü buruş turuyor olacak.
Pek çok işe yaramazlığının arasında bu özel işe yaramazlık yakasını bırakmayacak. Onu, evet, kesip açacak.
Sayfa 225 - Kafka kıtap 2020Kitabı okudu
Vakit gece yarısını epeyce geçmiş, Noel'den sonraki günün er-ken saatleri, Sophia'nın evinin en üst katı.
iris kapıyı açtı.
Ne? dedi.
Rica etsem biraz daha az gürültü yapar mısın? dedi Sophia.
Uyumaya çalışıyorum.
Ona bakarsan ben derin uykudaydım, dedi iris. Ortadaki tek gürültü senin kapıyı yumruklaman.
Kapıyı Sophia'nın yüzüne kapamaya davrandı.
O zaman bu korkunç gürültüyü kim çıkarıyor? dedi Sophia.
Ne gürültüsü? dedi iris. Gürültü falan yok.
Biri balyozla taşlara vuruyormuş gibi. Mobilya l arı sağa sola çekiyormuş gibi, dedi Sophia. Sanki bir otelde kalıyorum da üst kattakiler betona bir şeyler çakıyor, sandalyeleri masaları odanın bir tarafından diğerine çekiyor...
Sayfa 184 - Kafka kıtap 2020Kitabı okudu
Noel yemeği vakti. Annesi Art'ın hatırı için odasından çıkmayı reddetti. Lux'ın ("Charlotte'un")
hatırı için odasından çıkmayı da reddetti. Ama Iris'in yemekleri içeri getirip masaya koymaya başlamasıyla onun da sönmekte olan bir Hollywood yıldızı gibi söveye dayanarak eşikte belirmesi bir oluyor.
Soph, diyor iris.
iris, diyor annesi.
Uzun zaman oldu, diyor Iris. Nasılsın?
Annesi kaşlarını kaldırıyor. Elini yüzünün yan tarafına götürü-yor. Kurulmuş sofraya oturuyor.
Fazla yemeyeceğim, diyor.
Sayfa 152 - Kafka kıtap 2020Kitabı okudu
Zahmet olmayacaksa yiyecek bir şeyler de getir, diye cevap yazmıştı Arc, çünkü Lux öyle yapmasını söylemişti.
Teşekkür de et, demişci Lux.
Ne sinir bozucu. Ama teşekkür etmiş dii, çünkü iyi bir fikirdi:
teşekkürler
Hıyar . Eh, Arc bunun kötü niyetle söylenmediğini biliyordu, gerçekten kötü niyetli sayılmazdı.
Sayfa 128 - Kafka kıtap 2020Kitabı okudu
Noel sabahıydı.
Şükürler olsun.
Doğan güne şükürler olsun.
Sophia yatağın kenarına oturmuş, mükemmel gözlerini açık tutmuş ve gece yarısına kendisini yakalaması için meydan okumuştu. Ah , gece yarısı, ne oldu bizim yumurtanın sarısı. Gece yarısı cüret edememişti. Işık yükselmişti. Sevgili güzel ışık. Güzel yeni ışık.
Sayfa 116 - Kafka kıtap 2020Kitabı okudu
Daha önce, Noel arifesi Noel gününe dönerken, pencerede durup uzaklarda kilise çanının gece yarısını çalmasını dinle mişti. Durgun bir geceydi, soğuk da değildi, rüzgar çanın sesini bu tarafa yollayacak yönden esiyordu; fırtınalardan sonra ılık bir Noel başlangıcı olacaktı, donun ve soğuğun yokluğu manzarayı asaletten yoksun bir kış havasına bürümüştü;
Sayfa 99 - Kafka kıtap 2020Kitabı okudu