Sevgili Peygamberimiz (sav)'in zamanında mescide ailece gidilirdi. Sabah ve yatsı namazlarına bile çocuklar anneleriyle gider, onlar da orada yerlerini alırlardı. Kimi oynar, kimi namaza eşlik ederdi. Bazıları ise namazdayken ağlardı. Efendimiz onlara kızmaz, bağırmazdı. Onların mescide gelmesine asla engel olmazdı. Çocuklar O'nu sever, O da çocukları severdi. O, yarının büyüklerini bu feyizli, bereketli ortamda yetiştirmek istiyordu.