XXI
İmruz men-ü camı sabuhî derdest
Mi üftem-ü mi hîzem-ü mi kerdem mest,
Ba servi bülendi hiş men metsem-ü pest;
Men nist şevem ta nebüved cüz vey hest.
Bugün sabah şarapla dolu olan kadeh elimde düşüyorum, kalkıyorum ve mest oluyorum.
Benim mestliğim servi boylu sevgilimin güzelliğindendir. Ondan başka var olan bir şey bulunmadığı zaman ben de yok olurum.
Sayfa 23Kitabı okudu
XXV
An kes ki beruyi hobi u reşki perist
Amed sehrî-vü ber dili men nigerist,
U giryed-ü men giryem ki ta amed subh,
Pürsid ki zin her dü aceb aşık kist.
Güzel yüzünü perilerin kıskandığı insan,
seher vakti idi, geldi. Gönlüme gözünü dikti.
Ta sabah oluncaya kadar o ağladı, ben ağladım. Sordu: Acaba ikimizden âşık olan hangimiziz?!
Sayfa 27Kitabı okudu
XXVII
In mestî-i ma zi bade-i hamra nist
Vin bade becüz der kadehi sevda nist;
Tü amedeî ki badei men rizî,
Men an metsem ki badeem peyda nist.
Bizim sarhoşluğumuz şu kırmızı şaraptan değildir. Bizim şarabımız sevda kadehinden başka yerde yoktur.
Sen benim kadehimi kırmaya ve şarabımı dökmeye geldin;
Fakat ben o türlü mestim ki şarabım meydanda değildir.
Sayfa 29Kitabı okudu
LXVI
Duş an buti men hemçu mehi gerdun bud;
Ni ni ki behüsn ez afitab efzun bud,
Ez dairei hayali ma birun bud,
Danem ki nigû bud nedanem çün bud.
Dün gece benim taptığım, gökteki ay gibi idi.
Yok yok!.. Belki güzellikte güneşten de üstündü.
Şunu biliyorum ki güzeldi, fakat bilmediğim bir şey varsa güzelliğinin nasıl olduğudur.
Hayale sığmayan bir güzellik bilinebilir mi?
Sayfa 68Kitabı okudu
LXXXIII
Amed beri men duş nigâri ser tiz,
Şirin suhani şeker lebi şur engiz,
Ba ruyi çü afitab bidarem kerd,
Yani ki çu afitab didi ber hiz.
Dün gece benim yanıma şirin sözlü,
tatlı dudaklı mağrur bir güzel geldi:
Beni güneş gibi yüzüyle uyandırdı:
"Güneş görülünce kalkılır, beni gör dün kalk,
ne duruyorsun?.." dedi.
Sayfa 85Kitabı okudu
Bir testici gördüm, çamur içindeydi:
Ayağı çarkında, elinde bir testi;
Testinin başında bir yoksulun ayağı
Kulpunda bir padişahın kellesi.
Ömer Hayyam
Dostunu erkekçe seven kişi,
Pervane gibi özler ateşi:
Sevipte yanmaktan kaçanların,
Masal anlatmaktır bütün işi...
Ömer Hayyam
Tanrım bir geçim kapısı açıver bana;
Kimseye minnetsiz yaşamak yeter bana;
Şarap içir, öyle kendimden geçir ki beni
Haberim olmasın gelen dertten başıma.
iş bankasıKitabı okudu
İçin temiz olmadıktan sonra
Hacı hoca olmuşsun, kaç para!
Hırka, tesbih, post, seccade güzel:
Ama Tanrı kanar mı bunlara?
iş bankasıKitabı okudu
Yel eser, umutlar savrulur gider;
Sensiz, bensiz kalır bağlar bahçeler;
Altın gümüş nen varsa harcamaya bak!
Ölür gidersin, düşmanın gelir yer.
iş bankasıKitabı okudu
bahane ararken ben
Dünyada akla değer veren yok madem,
Aklı az olanın parası çok madem,
Getir şu şarabı, alsın aklımızı:
Belki böyle beğenir bizi el âlem!
iş bankasıKitabı okudu
Adam olduysan hesap ver kendine:
Getirdiğin ne? Götüreceğin ne?
Şarap içersem ölürüm diyorsun:
İçsen de öleceksin, içmesen de!
iş bankasıKitabı okudu
Dünya ne verdi sana? Hep dert, hep dert!
Güzel canın da bir gün uçar elbet.
Toprağında yeşillikler bitmeden
Uzan yeşilliğe, gününü gün et.
iş bankasıKitabı okudu
Yarım somunun var mı? Bir ufak da evin?
Kimselerin kulu kölesi değil misin?
Kimsenin sırtından geçindiğin de yok ya?
Keyfine bak: En hoş dünyası olan sensin.
iş bankasıKitabı okudu
Niceleri geldi, neler istediler;
Sonunda dünyayı bırakıp gittiler;
Sen hiç gitmeyecek gibisin, değil mi?
O gidenler de hep senin gibiydiler.
iş bankasıKitabı okudu