"Herkesin, gidebileceği bir yeri olmalı. Çünkü öyle bir an olur ki, insanın mutlaka bir yere gitmesi gerekir."
Bir nevi inceleme yazısı
Suç ve Cezanın tek cümlelik özeti şöyle yapılabilir bence. İnsan kendisiyle kavga etmeye mecbur bir hayvandır! Ve bu durum olabilecek trajedilerin en büyüğüdür. Çünkü gerektiğinde insan bütün dünyaya kafa tutup sonuçlarına katlanabilecekse herkesle kavgaya girebilir. Sonuçta ya kazanır ya da kaybeder. Ama kendisiyle kavga eden insan kazanırsa mağluptur aynı zamanda, kaybederse de galip. Bu paradoks bizim büyük ontolojik açmazımızdır. Böyle böyle delirir insan, yavaş yavaş, acı çeke çeke ve suçlayacak kimseyi bulamadan...
"Ama inandınız ha? İtiraf edin! İnandınız değil mi?"
"Kuşkusuz,inanmadım! Şimdi eskisinden de daha az inanıyorum!"
Sayfa 181
Şimdiye kadar okuduğum en etkileyici karakter.
"Ben kim miyim? İşi bitmiş bir adam, o kadar... başka hiçbir şey değil. Belki duygulu ve acıması olan, belki biraz bir şeyler bilen, ama şimdi kesinlikle işi bitmiş bir adam."
-Profiriy Petroviç
Sayfa 576Kitabı okudu
Herkesten daha gözü pek olan, herkesten daha haklıdır!
Sayfa 521Kitabı okudu
Nefrete sevgiden fazla güvenirim.
Çünkü, nefretin sahtesi olmaz!
Sanrılar, anlamsız korkular, saçma hayaller. . . hepiniz geri!
Yaşam var ve ben şimdi yaşıyorum!
Sayfa 233Kitabı okudu