Zamanla yarıştığım bir geceden...
Bazen bazı şeyler üst üste gelir. Zaman kısıtlı gelir o an insana. Gün 24 saatten fazla olsun ister.İşte o an işler sıkıştığında ya da zorlaştığında pes etmemek ama yavaşlamak gerek.
Aynı anda birçok şeyi yapmaya çalışırken bir anda hiçbir şeyi yapamaz hale geliyor insan. Bunu sık sık yaşardım, bu kez maalesef o hiçbir şey yapamaz hale gelme kısmı biraz uzun sürdü ama hallolacak inşallah.
Eğer yük fazla geldiyse (o yükleri kendi isteğimizle almış olsak bile) biraz azaltmak iyi gelebilir.
Zaman bir müslüman için kıymetli. Beş şey gelmeden önce beş şeyin değerini iyi bil diyor efendimiz (s.a.v)ölümden önce hayatın, meşguliyetten önce boş zamanın kıymetini bilmek bunlardan biri. Kuranda üzerine yemin edilecek kadar kıymetli...
Güzel değerlendirmemiz, doğru yaşamamız, doğru kullanmamız lazım. Tabi nefis bizimle beraber bunları söylemesi kolay uygulaması zor, bizler de insanız ve hayat her zaman planladığımız gibi akmayabiliyor. Gerçekten de hayat biz planlar kurarken başımıza gelenler sanırım.
Hatalar yapıyoruz, bocalıyoruz. Her şey her zaman çok düzgün olmak zorunda da değil.
Zamana bereket, ancak zamanı verenin yoluna harcamak ile kazanılırmış. Bu berekete talibiz. Rabbim ömrümüzü bereketlendirsin.
Hayallerimizin çok daha ötesinde zamanlar geçirelim inşallah. Yeter ki yolumuz O'nun yolu olsun.