"Kendini özgür sanan köleler..."
Merhaba Dostlar!
Bir 
Aziz Nesin kitabını daha bitirdim. Okurken mutlaka inceleme yazılması gereken bir kitap diye düşündüm. Çünkü kitapta o kadar güzel tespitler var ki, herkesin mutlaka okuması gerek. Ama son zamanlarda yaşadıklarım yüzünden bir türlü kafamı toparlayıp yazamadım maalesef. Öyle ki, alıntıları bile zamanında bitiremedim. Hani derler ya
❝
İnsan öldüğünde en yakınının, en sevdiğinin unutma süresi 18 aymış. (Bu en uzun süre)
Yani 18 ay sonra acısı diner, sizi tatlı bir anı olarak anımsarmış.
Düşününce içim acıdı bir an.
Değer verdiklerimin,
Çok sevdiklerimin,
'Onlar olmadan asla olmaz' dediklerimin
Beni 18 ay sonra unutacak olması...
İyi bir iş, geniş bir ev, bir araba, emeklilik hayalleri, 'Hele şu da olsun rahatlayacağım' derken bir bakıyorsun hayatın sonuna gelmişsin.
Lakin bizim yaratılış sebebimiz araba, ev, bağ, bahçe değil ki...
Hiçbir değer üretmeden, iz bırakmadan yaşanan bir hayat 80 yıl değil de 800 yıl olsa ne yazar ki?
18 ay da unutulduktan sonra...
Yazık oluyor bize. Çok ucuza gidiyoruz.
-İnsanın yetiştirdiği öğrencileri olmalı, öğretmen olmasa bile...
-Yazdığı bir kitabı olmalı en azından, ya da yazmaya azmettiği...
-Tanımadığı, adını bile bilmediği insanlarda iz bırakmışlığı olmalı...
-Birileri çevirmeli yolunu 'Siz beni tanımazsınız ama ben sizi tanıyorum, siz benim hayatımı değiştirdiniz' demeli yıllar sonra...
-İnsanlara selam vermekten korkmak şöyle dursun, tanımadığı onlarca insanın yüreğine dokunmalı, sohbet etmeli, dertleşmeli, arkadaş olmalı...
Velhasıl kelam eşyaya ve kula kul olmak değil de,
iyi, verimli bir insan olarak sadece Allah'a kul olunmalı...
Ah bu çok fazla dünya telaşesine dalmışlığımız yok mu...
Mezardakilerde aynını yapmıştı...
❞
"Sevmek, Adalet, her şeyden çok kaybetmekten korkmak demek.
Ben, korkuyorum."
Sayfa 280 - hep kitapKitabı okudu
Aşktan korkmak yaşamdan korkmaktır ve yaşamdan korkan herkes dörtte üç ölmüş demektir.
Sayfa 36 - e-kitap yayıneviKitabı okudu
En korkutucu duygu
Belirsizlik...
Daha korkutucu bir his gelmiyor aklıma benliğimi aşındıran,her saniyesi acı veren zaman dilimi.Olacaksa olsun! ne olursa:iyi veya kötü önemli olan bunlar değil.Beni çileden çıkartan -ya kötü olursa! -acaba iyi olacak mı?Arasını git geller ile durduğum O korkunç bekleyiş. Bakarsanız çareside zaman değil her duygu için "ilaç zamandır geçer" deriz, zaman geçtikçe her duygu silikleşir bilakis bu duygu zamanla orantılıdır.Ne kadar zaman geçerse belirsizlikte o kadar artar ve her saniyesinde o acı çekilmez bir hal alır yani Beklemek, umut etmek ve korkmak arasında gidip gelmek, zamanı daha da yavaş hissettirebilir . Belirsizlikle başa çıkmak, sıkıntılı bir bekleyişin ortasında bile içsel gücünüzü korumak demektir Evet, zaman bazen iyileşmeyi getirebilir, ancak bazen de belirsizlik ve korkuyla daha da zorlaştırmış olur.
𝓔𝓵𝓲𝓯𝓮 𝓪𝓲𝓽...
Peki korkak olmak bir kusur mudur ?? Cesur olmaya mecbur muyum ?
korkmak utanılacak bir şey değil
önemli olan korkuyla nasıl baş ettiğimizdir ..
