Hakimiyetlerin esası, fiziki hakimiyeti temin eden cebir değil, zihni esareti doğallaştıran bu kendine ait bir nazardan insanı yoksun bıraktırma kurnazlığıdır. Başka bir ifadeyle hakimiyetin esası şurda yatmaktadır: Başkasının nazarının senin nazarını söndürmesi, onun yerine geçmesi ve böylece dünyayı başkasının görmek istediği ve gördüğü gibi görmeye başlaman ve zaten başkasından başlayıp yine o başkasına hizmet eden o subjektif nazarı senin objektif bir nazar olarak kabul etmendir.