Evet kötülük bizdeydi ama o karanlık duyguyu içimize tanrılar koydu. Bütün bu felaketleri başımıza onlar açtı, krallar onların buyruğuyla savaş ilan etti, insanlar onların buyruğuyla öldürdü, eziyet etti, yağmaladı.
Romanımın bölümlerinden bazı sahneleri; geçen diyaloglar ile sizinle paylaşacağım. Keyifle izlemenizi ve okumanızı dilerim.
👉kobo.com üzerinden satın alabilirsiniz.
Yorumları bekliyorum.
İnstagram: Emre.3673
Bir hayalim var. Çok ama çok büyük bir hayal. Birçok kişiyi kucaklayacak, birçok beynin yaralarına merhem olabilecek bir hayal. Bunu paylaşsam, birçok kişi beğenir ama "Hadi!" desem yalnız kalırım. Bilmece gibi bir durum. Ama bir şekilde bulucam...
Otomatikleşiyor insan bir zaman sonra. Büyülü bir söz görüyor mesela. Beğenip geçiyor ve sonra unutuyor beğendiği şeyi bile. Ne sözün anlamı kalıyor ne yazarın. Kısa süreli yaşıyor her şey. Yeni doğan her şey, eskiyi öldürmek üzere; katil doğuyor. Ve çok geçmeden başka bir katilin kurbanı oluyor.
Hayat işte...
İstediği şeyler ona hep o kadar geç geldi ki; artık bir şeyi gerçekten çok istediğini, o şeye soluk gözlerle hiç sahip olamayacakmış gibi baktığında anlayabiliyordum.
"Bu şehir daha fazlasını hak ediyor. Daha iyi yollar, daha ferah alanlar, daha iyi hastaneler ve okullar... Böylesine sağlam temellerin atılmadığı bir inşaa üzerine doğacak olan nesiller; her an yıkılmak üzere olan bir binanın çatırtılarından başka bir şey duyamayacaklardır."
Dedi belediye başkan adayı.
👉 GÖRÜ romanımdan bir alıntı...
Türkiye olarak, ortaya; daha kaliteli eserleri daha sık çıkarabilecek beyinlerimiz olduğuna inanıyorum.
Ve bir şeye daha inanıyorum ki; bu beyinlere gerekli destek verilmiyor. EXXEN'in, dünya çapında beklediği başarıyı bulamamasının nedeni bu olsa gerek diye düşünüyorum.
(Sadece düşünüyorum !)
Muhatabını bulabilmeli insan. İşinde, aşkında, arkadaşlıklarında, sorunlarında, üzüntüsünde, sevincinde...
Hayallerinde bile muhatabını bulabilmeli. Aksi takdirde, en verimli arazilerde bile hiçbir şeyin yetişmediğine şahit oldum.