İlk kitap hakkında çok söyleyeceğim bir şey yok. Genel olarak dört kitap da lila’nın, ardında var olduğuna dair hiçbir iz bırakmadan gitmesiyle lenu’nun lila’yı, onunla olan arkadaşlığını yazmaya başlamasını ve bu yazılanları, olan biteni okuyoruz. İlk kitap benim için alışma süreciydi. İsimleri, ilişkileri öğrenmek, kim kiminle kardeş, kim kimi seviyor bunları anlamak için çabaladım. Olayın içine girmeye çalıştım. Lina’nın zekasına ben de hayran kaldım. Asiliğini ve kendine güvenini kıskandım. Ben belki de lenu gibi bir çocuktum ama lenu gibi hep lina’lara hayrandım. İlk kitabı okuduğumda hayatın lina’ya oldukça adaletsiz davranmış olduğunu düşündüm, ona üzüldüm, keşke şartlar başka şekilde olsaydı dedim. Zaman geçtikçe hayatın önümüze neler çıkaracağını tahmin edemediğimizi bir kez daha anladım. Hayat lenu’yu da lina’yı da tahmin edilemez yerlere sürükledi. Kah mutlu oldular kah beraber ağladılar ama ben lina ile lenu’nun hiçbir zaman gerçek bir dost olduklarını düşünmedim
