Zaten en çok kırıldıklarımız da kırmaktan en çok korktuklarımız değil mi?
Kendimi asla bu nesil içinde göremiyorum. Aşkın, sevginin, dostluğun dahil bu kadar sahte olduğu bir dönemde büyüyor olmak çok acı... İnsanların bu sahte, kötü yanlarıyla tanıştıkça büyüyor olmaktan korkuyorum, en güzel zamanlarımın yanlış zamanda, yanlış insanlarla geçiyor olması korkutuyor beni, nesil korkutuyor...
Kendime en yakın bulduğum veya bulacağımı zannettiğim insanlardan en çok korkuyordum.
Okur Takip Önerileri
Halbuki konuşmaya ne kadar muhtacım. Her şeyi içinde boğmaya mecbur olmak, diri diri mezara kapanmaktan başka nedir?
Hatıralar ve uzun zaman zapt edilmiş hisler, daima susturulmuş heyecanlar bir sel gibi, gitgide büyüyerek, kabararak, hızlanarak dışarı akıyordu.
Sayfa 99Kitabı okudu
Kimsenin anlamayacağını düşündüğü hisleri kendince anlamlandırmaya çalışan, büyük kalabalıkların içinde yapayalnız insanlarız... Bazı kelimeleri dilimiz söyleyemez, hissettiğimiz duyguları anlamlandırmak istediğimiz zaman kalemimize sarılışımız bundandır bence. Bir kalemle kendini bulmak, bir kağıt parçasından kendini dinlemek ne güzel...
Ruhum hayattan tiksindi, artık şikâyetlerimi tutmayacağım ve buruk bir kalple konuşacağım.
Sayfa 367Kitabı okudu
Yaprağın ucuna kadar inmiş bir su damlası gibi titriyorum ve düşeceğim anı bekliyorum.
Sayfa 86Kitabı okudu
Geceleri yatmadan kurduğum onca hayalin yanı sıra şu sıralar kurduğum tek hayalin: "Enkazdan sağlam çıkan insanların hayallerinin, hedeflerinin enkazın altında kalmaması" olduğunu fark ettiğimden beri iyi değilim...
Geçmişe değil geleceğe bakmalı, suçlamayı değil öğrenmeyi seçmeliyiz.
