Mimar sinan’in agzindan
"ben olanaksız olanı istemek yerine, mümkünün alanını tüketmeyi yeğledim hep. kafamda hep olabilir olanın kırılma ve yansımalarından oluşan prizmalar yaratmaya başladım. unutma ki, düşüncelerinin içinde bölündüğün kadar, parçalanırsın. ve eğer kafanda oluşan esin, su sinekleri gibi deviniyor ve sen bunları bir araya getirip, ana düşünceyi yaratmıyorsan, düşünsel serserilik yapmaktan öteye gidemezsin.
hayatın sınırlılığı, evrenin sonsuzluğunu kavramaya yetmez. bu yüzden, tanrı’nın yorumu üzerine savaşmak, onu herkesten daha iyi anladığını iddia etmek anlamsızdır. yapıtlarım da doğayı idare eden yasaları çok iyi kavramış olduklarından dolayı, o denli heyecan verici bir iç kütleye kavuşturabilmişlerdir. var olmayanı yaratabilmek için tanrısallık gerekiyordu. halbuki ben bir ölümlüydüm ve tanrısal olan yegane yeteneğim usumda gizliydi. tek silahım oydu. onu sürekli yeni bilgi birikimleriyle beslemem gerekliydi. sana direnen durağan düşünce kalıplarını aştın mı, elde ettiğin ödül “çözüm” olur. planı kurduktan sonra her şey olanakları zorlama serüvenidir yalnızca.”
“En el Hak” Ben Hakk’ım diyen, kendi varlığını yok ettiği için, En el Hak diyor. Yani ben yokum hepsi “O” dur, Allah’tan başka varlık yoktur. Ben yalnızca yokluğum… “Hiç’im…” diyor. Mevlana / Fîhi Mâfih
