Kur’an-ı Kerim’i hızlı hızlı okuyup bitirmek değil anlaya anlaya okumak ve ondaki emirleri yapmak ; nehiyleri yapmaktan kaçınmaktır asıl olan.Ne demiş Milli şairimiz
Mehmed Akif Ersoy:
İbret olmaz bize her gün okuruz ezber de
Yoksa hiç mana aranmaz mı bu ayetler de
Lafzı muhkem yalnız anlaşılan kuranın
Çünkü kaydında değil hiç birimiz mananın
Ya açar nazmı celilin bakarız yaprağına
Yahut üfler geçeriz bir ölünün toprağına
İnmemiştir hele Kuran şunu hakkıyla bilin
Ne mezarlıkta okunmak ne fal bakmak için.
“Ey Hak kitabının nüshası insanoğlu!
Sen,kainatı yaratan Hakk’ın güzelliğinin bir aynasısın”
Mevlana Celaleddin-i Rumi
Kainat, “var olanlar, tüm varlıklar, evren” demektir. Kelime kökeniyle İbranicede “ayağa kalkmak” anlamını taşır.
Öyleyse dost, sen de kainatın bir parçası olarak ayağa kalk.
Kendini tanı.Kendinde saklı olanı ara.
Bil ki derdin sana yol gösterecektir.
Düzen de vardı, düzensizlik de.Bu iki durum arasında ve belirsizlik içinde asılı,günlük yaşam vardı. Bir tarafı seçmek gerekiyordu, ama hangisini? Kımıldamadan durmak en iyi çözüm olabilirdi. Yerinde duran yanlış yapmaz.Ama yerinde duran ölmüş de sayılır. O zaman kımıldamalı: Nereye? nasıl? Doğru yön hangisiydi? Her devinimin arkasında ilk anın kararsızlığı vardı:Neden doğum muştu her şey? Kaynağı bilmeden şu ya da bu taraf halkında karar vermek olanaksızdı. Devinim mi, dinginlikmi?
Anima MundiSusanna Tamaro · Can Yayınları · 2000551 okunma
