“ Yine de gel… Yine de gel!
Ne olursan ol, yine de gel!
Bu bizim dergâhımız, ümitsizlik dergâhı değildir.
Yüz kere tövbeni bozmuş bile olsan, yine gel! “
Hz. Mevlana
Hava soğuktu, rüzgâr acımasız. Burası bir kar küresiydi, bizde içindeki figürler. Gün gelecekti, birileri bu kar küresini elline alıp sallayacaktı. Kar yağıyor sanacaktık, oysa alt üst olacaktık…
- Siz okadar cesursunuz ki…
- Demek beni cesur buldunuz. Bu kadar korkarken mi?
- Ölüm bundan daha cesur nasıl karşılanır Şule Hanım. Bu dünyayı bırakıp gitmeyi kim ister ki…