Ah toprak! Bu kadar yıllık dostluğumuz vardı seninle, ne çok özenirdim sana. Saklarsın her şeyi derdim, yutarsın, bir avuç toprağına ne dizeler dizmiştim. Şimdi beni de mi saklayacaksın? Bu dünyada bütün dostluklar böyleydi değil mi, kabir kapısına kadardı her şey. Sonrası tek kişilik kabirde tek kişilik bir hayat. Başıma neler gelecekti? Çok mu karanlıktı, çok mu sessizdi?