Mən 6 aylıq depressiya müddətimdə heç bir çıxış yolu tapmadım.Ailəm bu müddət ərzində,elə indidə mənim depressiyada olduğumu bilmirlər.Sadəcə dostlarım bilir və depresiyaya düşməyimin səbəbini öyrənmək üçün məni dəfələrcə danışdırmağa çalışdılar,Amma bacarmadılar.Çünki,kitabda deyildiyi kimi "İnsanlar hissləri barədə danışmır, başqalarından kömək istəməyə utanır.Hamının ondan üz çevirəcəyindən qorxur"... Tam da bu...Birinə yaşadıqlarımı danışmaqdan qorxuram...Və bu kitabı oxuyandan sonra başa düşdüm ki,danışmaq lazımdı,sadəcə bir insan olsa belə,hisslərini bölüşməlisən.Kitab haqqında fikirlərimə keçsək,məni depressiyadan ayıldan,mən 1,2ay əvvələ qədər depressiyada olduğumu bilmirdim,az da olsa bu bədbin fikirlərdən qurtulmağım üçün bu kitab mənə kömək oldu.Kitabı hər kəsə tövsiyyə eliyirəm, depressiyada olmasanız belə,bu kitabı oxuyun,həyatdan necə zövq almaq lazım olduğunuzu anlamanız üçün...
Unutmayın!"Danışmalıyıq. Qulaq asmalıyıq.İnsanları danışmağa, dinləməyə həvəsləndirin.Dialoqa can atın. Söhbətə qoşulmaq istəyən adamları axtarın. Bunu dönə-dönə təkrar edin. Unutmayın, depressiya sizin istəyinizlə olan və ya utanmalı bir şey deyil, bu bir insanlıq halıdır."
