naz
@monostdworld
25 Ocak 2006
38 okur puanı
Aralık 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Yataktan kalktım, her şeyi onunla konuşma hırsıyla bir anda sokağa fırladım.
Sayfa 153Kitabı okudu
Böylece temmuz ortasına kadar her gün saat ikide Merhamet Apartmanı’ndaki daireye gittim. Füsun’un gelmeyeceğine ikna olduktan sonra çektiğim acının gün geçtikçe azalmasına bakarak bazan onun yokluğuna kendimi yavaş yavaş alıştırdığımı zannederdim, ama hiç mi hiç doğru değildi bu. Yalnızca eşyaların verdiği mutlulukla oyalanıyordum. Nişandan sonraki ilk haftanın sonunda aklımın kimi zaman büyüyen, kimi zaman küçülen önemli bir parçası sürekli olarak ona takılmıştı ve bir matematikçi gibi söylersem, toplam acıyı zaten hiç azalmıyor, umutlarımı tam tersine, hala artıyordu. Daireye sanki alışkanlığımı ve onu göre umudumu kaybetmemek için gidiyordum.
Sayfa 150Kitabı okudu
Sabırsızlıktan titreyerek içeri girerdim; ilk on beş dakikada aşk acımla umut birbirine karışır, karnımla yüreğimin arasındaki ağrıyla, burnumun ve alnımın içinde hissettiğim heyecan çatışırdı.
Sayfa 140Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Ona aşık olabilir miydim? Derin bir mutluluk hissediyor ve endişeleniyordum. Bu mutluluğu ciddiye almanın tehlikeleriyle hafife almanın bayağılığı arasında ruhumun sıkışabileceğini, kafamın karışıklığından çıkarıyorum.
Sayfa 50Kitabı okudu
Aklımın bir yanıyla, Füsun ile Merhamet Apartmanı’nda daha pek çok kereler buluşup sevişeceğimizi sürekli düşünüyordum. Bunu ancak hayatımda olağanüstü bir şey yokmuş gibi yaparsan başarabileceğimi anlamıştım.
Sayfa 36Kitabı okudu
Apartmana girdikten yirmi dakika sonra, Füsun kapıyı çaldı. Yani kapıyı çalan Füsun olmalıydı. Kapıya yürürken, dün gece rüyamda ona kapıyı açtığımı gördüğümü hatırladım.
Sayfa 27Kitabı okudu
İkinci kattaki dairenin arka odasından, yattığımız yataktan arka bahçede mayıs sıcağında hırsla küfürleşerek futbol oynayan çocukları gördük ve birbirlerine söyledikleri edepsiz şeyleri, bizim kelimesi kelimesine yapmakta olduğumuzu fark edip sevişmemizin ortasında bir an durarak, birbirimizin gözlerinin içine bakıp gülümsedik.
Sayfa 11Kitabı okudu
Hayatımın en mutlu anıymış, bilmiyordum. Bilseydim, bu mutluluğu koruyabilir, her şey de bambaşka gelişebilir miydi? Evet, bunun hayatımın en mutlu anı olduğunu anlayabilseydim, asla kaçırmazdım o mutluluğu. Derin bir huzurla her yerimi saran o harika altın an belki birkaç saniye sürmüştü, ama mutluluk bana saatlerce, yıllarca gibi gelmişti.
Sayfa 11Kitabı okudu
Ah gençlik! Hiçbir şey umursadığın yok senin. Sanki dünya nimetlerinden faydalanman sona ermeyecekmiş gibi. Kedere, acılara, aldırdığın yok, onlarda bile hoş bir yön bulursun. "Ben yaşıyorum ya!.." diye böbürlenirsin. Çünkü şimdilik günlerin nasıl yıldırım hızıyla ardı ardından koştuğunun farkında değilsin.
Sayfa 103Kitabı okudu
Sevilmediğimi bilmek, hele bunu kendi kendime açıklamak pek acı geliyordu, yine de o yakıcı ateşin çevresin de dönmeye devam ediyordum.
Sayfa 91Kitabı okudu
Epey dolaştım. Evden çıktığım zaman içim kapkaranlıktı. Zaten kederimle baş başa kalmak için kendimi kırlara attım. Ama gençlik bu; uzun yürüyüş, havanın güzelliği, çimenlere uzanarak hayale dalmanın zevki hüznümden daha güçlü çıktı. Zinaida'nm unutulmaz sözleriyle, öpücükleriyle yeniden baş başaydım.
Sayfa 67Kitabı okudu
Bundan önce onu sevenleri kıskanırdım; şimdi onun birisini sevebileceği ilk defa aklıma geldi.
Sayfa 49Kitabı okudu