naz
@monostdworld
25 Ocak 2006
38 okur puanı
Aralık 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Birlikte yaşadığınız kişilerin ne hissettiğini anlarsınız ve ben bundan nefret ediyordum.
Sayfa 156Kitabı okudu
Bir zamanlar birlikte ne kadar mutlu olduğumuzu unutamadığım için orada olduğumu bilmiyor muydu?
Sayfa 327Kitabı okudu
Bu, evden çıkmanın, Divan şiirindeki şarabın, sevgiliyle yan yana oturmanın mutluluğu kadar, sokaktaki kalabalıkla birlikte olmanın da mutluluğuydu.
Sayfa 320Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Çekili perdeler arkasında yanan lambaların sarısını, bacalardan tüten mavi ince dumanları, televizyonların vitrinlerde, pencerelerde yansıyan ışıklarını hayranlıkla seyrederdim.
Sayfa 201Kitabı okudu
Hayatımın bir döneminin sona erdiğini, aklımın her zaman gerçekçi ve dürüst kalabilen sağlıklı yanıyla seziyordum artık; ama yalnızlıktan korkan telaşlı yanım, bu gerçeği bütünüyle kabul etmeme engeldi.
Sayfa 197Kitabı okudu
Şişelerle, küllüklerle, tabaklarla bardaklarla, tıkış tıkış masaya, İstanbul sosyetesinin gürültüsüne bakıp mutlu olduğumu, hayatı sevdiğimi düşündüğümü hatırlıyorum.
Sayfa 191Kitabı okudu
Artık aşk acımı biçimlendiren şey, Füsun’un yokluğu değil, acının sonunda bir türlü gözükmemesiydi.
Sayfa 185Kitabı okudu
Bütün hayatımı geçirdiğim sokakları yasaklarla daraltmam ve onu hatırlatan eşyaların uzaklaşmam ,ne yazık ki Füsun’u bana hiç unutturmadı. Sokaklarda kalabalık içinde, davetlerde hayalet görür gibi Füsun’u görmeye başlamıştım çünkü.
Sayfa 157Kitabı okudu
…az sonra onu görünce hissedeceğim şeyler içimde şimdiden aşırı bir mutluluk olarak hızla yükselmeye başlamıştı.
Sayfa 154Kitabı okudu
Yataktan kalktım, her şeyi onunla konuşma hırsıyla bir anda sokağa fırladım.
Sayfa 153Kitabı okudu
Böylece temmuz ortasına kadar her gün saat ikide Merhamet Apartmanı’ndaki daireye gittim. Füsun’un gelmeyeceğine ikna olduktan sonra çektiğim acının gün geçtikçe azalmasına bakarak bazan onun yokluğuna kendimi yavaş yavaş alıştırdığımı zannederdim, ama hiç mi hiç doğru değildi bu. Yalnızca eşyaların verdiği mutlulukla oyalanıyordum. Nişandan sonraki ilk haftanın sonunda aklımın kimi zaman büyüyen, kimi zaman küçülen önemli bir parçası sürekli olarak ona takılmıştı ve bir matematikçi gibi söylersem, toplam acıyı zaten hiç azalmıyor, umutlarımı tam tersine, hala artıyordu. Daireye sanki alışkanlığımı ve onu göre umudumu kaybetmemek için gidiyordum.
Sayfa 150Kitabı okudu
Sabırsızlıktan titreyerek içeri girerdim; ilk on beş dakikada aşk acımla umut birbirine karışır, karnımla yüreğimin arasındaki ağrıyla, burnumun ve alnımın içinde hissettiğim heyecan çatışırdı.
Sayfa 140Kitabı okudu
Ona aşık olabilir miydim? Derin bir mutluluk hissediyor ve endişeleniyordum. Bu mutluluğu ciddiye almanın tehlikeleriyle hafife almanın bayağılığı arasında ruhumun sıkışabileceğini, kafamın karışıklığından çıkarıyorum.
Sayfa 50Kitabı okudu
Aklımın bir yanıyla, Füsun ile Merhamet Apartmanı’nda daha pek çok kereler buluşup sevişeceğimizi sürekli düşünüyordum. Bunu ancak hayatımda olağanüstü bir şey yokmuş gibi yaparsan başarabileceğimi anlamıştım.
Sayfa 36Kitabı okudu
Apartmana girdikten yirmi dakika sonra, Füsun kapıyı çaldı. Yani kapıyı çalan Füsun olmalıydı. Kapıya yürürken, dün gece rüyamda ona kapıyı açtığımı gördüğümü hatırladım.
Sayfa 27Kitabı okudu