Ölüm korkusuyla insanlar
Bıkarlar yaşamaktan, ışıktan;
Atılırlar ölüme, ölümden korkmanın
Dertlerin kaynağı olduğunu unutarak.
(Lucretius)
Sayfa 240
Başka dertlerden kaçmaktır en çok bizi ölmeye iten; o kadar ki, ölümden kaçmak kimi zaman ölüme koşturur bizi.
Sayfa 239
Yiğitlere değil korkaklara yaraşır feleğin sillesinden kaçmak için bir çukura, ağır mezar taşları altına büzülmek. Fırtına ne kadar sert olursa olsun, yiğit olan şaşmaz yolundan yordamından.
Sayfa 239
Erdem yaşamaktan korkmakta değil, baba,
Belalara karşı koyup diretmekte
Yolundan dönmemektedir.
(Seneca)
Sayfa 239
Gözü kararma ve sabırsızlanmadır bizi ölüme koşturan. Dinç erdem hiçbir belaya sırtını çevirmez; dertleri ve acıyı arar, yiyeceğini arar gibi zalimlerin korkutmaları, işkenceler, cellatlar diriltir, dinçleştirir onu.
Sayfa 238
Bizi bağlayan zinciri taşımak, onu kırmaktan daha fazla yürek ister.
Sayfa 238
Bir amaca bağlanmayan ruh, yolunu kaybeder; çünkü, her yerde olmak hiçbir yerde olmamaktır.
Ancak küçük ruhlar işlerin ağırlığı altında ezilir; onlardan sıyrılmayı, bir yerde yeniden durup başlamayı bilmezler.
Yaşamımızı ölüm kaygısıyla, ölümümüzü de yaşama kaygısıyla bulandırıyoruz...
Sayfa 185Kitabı okuyor
Bence başarısızlıklarımız, kadere yeterince güvenmemekten ve elimizde olmayan bir gücü kendi davranışımıza bağlamaktan geliyor.
Sayfa 236