Saadet bile haddini aşarsa azap olur
Montaigne, kendi düşüncelerini başkalarının düşünceleriyle tokuşturarak zenginleştirmeyi bilmektedir.
Güzel eylemlerin karşılığını başkalarından beklemek, çok kararsız ve bulanık bir varlığa bel bağlamak olur.
Geçen gün bir yerde dev şöhretli bir adam, masasında rahat rahat konuşulan önemsiz bir bahse karıştı ve söze şöyle başladı: "Kim böyle düşünmüyorsa yalancıdır, cahildir..." İnsan düşüncesi böyle bir yola saptı mü hançerinizi hazırlayıp tetikte durun.
İnsan her bakımdan ve her yönden yamalı, alaca bulacadır.
Mutluluğun Bize Göreliği
Hiçbir şey kendiliğinden ne o kadar üzücüdür, ne de zor. Bizim gevşekliğimiz, güçsüzlüğümüzdür ona bu niteliği veren. Büyük ve yüksek şeyleri görebilmek için onlara göre bir ruhumuz olması gerekir; yoksa kendi çamurumuzu görürüz onlarda. Doğru bir kürek suda eğri görünür. Önemli olan bir şeyin görülmesi değildir yalnız, nasıl görüldüğü de önemlidir.
Sayfa 244
Aristo der ki, insanların en çok korktukları rüzgârlar, saklı yerlerini açan rüzgârlardır.
Sayfa 242
Yaşamımızı hor görmek de gülünç bir düşüncedir aslında; çünkü yaşam bizim varımız yoğumuz, her şeyimizdir.
Daha soylu, daha zengin bir varlığı olan şeyler bizimkini kötüleyebilir; ama bizim kendimizi hor görüp hiçe saymamız doğaya aykırıdır; başka hiçbir yaratıkta görülmeyen özel bir hastalıktır kendinden nefret etmek, yüz çevirmek.
Olduğumuzdan başka olmayı dilemek gibi bir saçmalıktır bu. Bu dilek yerine gelse bile bize bir şey kazandırmaz. insanken melek oluvermeyi isteyen kendi için bir şey yapmaz, olduğundan daha iyi olmaz; çünkü kendisi ortada kalmayınca kim tadacak, değerlendirecek bu değişmeyi onun yerine?
Sayfa 240