“Ararsam açar, Ararsa açarım…
Gel desem gelir, Gel dese giderim…
Ne ikimizi ayırabilirler.. Ne tekrar olabiliriz…. Ne de birbirimizi unutabiliriz… Öyle işte!
Beni güzel hatırla!
bunlar son satırlar...
farzet ki, bir rüzgârdım, esip geçtim hayatından
ya da bir yağmur sel oldum sokağında
sonra toprak çekti suyu...
kaybolup gittim, belki de bir rüya idim senin için.
uyandın ve ben bittim...
“… kendisinin olmayan düşüncelere hayran, ama kendininkine değil. Bir şeyi ne denli az kavrıyorsa, o denli sıkı inanıyor ona.Ve kolaylıkla kavrayabildiği düşüncelerin doğruluğuna inanmıyor.”