“Zaman hem akıyordu, hem durmuştu; çevremdeki nesneler hem yok olup gidiyor, hem ölümsüzleşiyordu. Alışılmış bir dünyayla alışılmamış bir dünya arasındaki ayrımlaşmaydı bu.”
Güçlü kadınlar
Tüm tehlikelere
İlk maruz kalanlar
Ümit etmiştim her şeyin düzeleceğini,
Sulh ile taçlanacağını ümit etmiştim
İnsan ırkının mutlu günler boyunca .
Fakat çok yanılmışım ,çünkü görüyorum ki
Sulhun yozluğu az değil savaşın ziyanından
Sayfa 467
Okur Takip Önerileri
Keşke istikbali bilmeden yaşasaydım,
Şerden bana düşeni taşısaydım sadece;
Her günün yükü zaten yeterken bana,
Çağlar boyunca taşınmak üzere
Dağıtılmış yük, birden yıkıldı şimdi üzerime
Bir ölü doğumdur bu
Sayfa 467 - Adem
Figan eyleme Havva, sabırla vazgeç
Kaybetmeyi hakettiğin şeylerden.
Senin olmayana gönlünü
Fazla bağlama böyle
Ben mi istedim senden, ey Yaradan,
Topraktan beni insan olarak yoğurmanı?
Ben mi senden talep ettim,
Çıkarmanı karanlıktan, yahut koymanı
Buraya, bu enfes bahçeye beni?
Sayfa 412
Kendini öldürmek sıradan bir şey, nasıl oldu da bunu daha önce düşünemedim bilmiyorum.
Sayfa 39
Seni istemiyorum
Ne tenini ne de ezgini
Ben, karanlıktan ve geceden
Sen, ılık kardan ve kandan ibaretsin
Sayfa 28
Toprak senin yüzünden lanetlendi
Yaşam boyu keder içinde yiyeceksin
…
Toprağa dönünceye dek
Ekmeğini alın teri dökerek kazanacaksın
Çünkü topraksın, topraktan yaratıldın,
Nasıl doğduğunu bil; yine toprağa döneceksin.
Sayfa 387
Bu öyle bir ilahi lezzet ki, ne varsa vaktiyle
Hislerime tatlı gelen, yavan, kaba kalıyor
Buna kıyasla. Benim yolumdan git Âdem,
Durma, tat serbestçe ve ölüm korkusunu,
Esen yellere koyuver gitsin
Sayfa 367 - Havva
Çünkü
Sende her ne varsa, benimdir;
Ayrı ayrı olamayız, ikimiz biriz,
Etimiz birdir; bizzat kendimi
Yitirmek olur seni yitirmek
Sayfa 366 - Âdem
Zira yalnızlıktır bazen en iyi arkadaş
Ve dönüp gelmek tatlı olur, kısa ayrılığın ardından
Sayfa 336
Aslında yalnız değilim,
Sen misafir oldukça hafif uykularıma
Gece vakti; yahut mor renge boyarken sabah
Doğu yönünü. Hala sensin yön veren şarkıma
Sayfa 268