Murat Güngör
@mrtgngr
Lisans
Manisa
Bursa, 19 Mayıs
223 okur puanı
Ağustos 2017 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Kimi aydınların, Balkan savaşlarından sonra Osmanlı Devleti'nin, artık esas itibariyle Türk ve Araplardan oluştuğuna bakarak, Avusturya - Macaristan modelinde olduğu gibi, bir Türk - Arap imparatorluğu haline getirilmesini düşündükleri anlaşılıyor.
Günümüzde insanlar bilgiyi arar oldu, hikmeti değil. Oysa bilgi mazidir, hikmet ise gelecek.
Çalışmak zorunda olmayan ( aristokratlar çalışmayı küçük düşürücü sayar ) aristokratlar toplumsal işlerle ilgilenmek için yeterince boş zamana sahiptir.
Okur Takip Önerileri
Aristokratların toplumsal konumu hemen her zaman at yetiştiriciliğiyle bağdaştırılırdı; bu faaliyet çok maliyetli olduğu kadar aristokratik imgenin inşası açısından da belirleyiciydi.
Kendilerine ayıracak vakit bulamamaktan yakınlıkları halde, pazar günü geldiğinde ne yapacağını bilmeyen insanların sayısı o kadar çok ki.
ANLAŞILABiLME umudunu tüketen insanlar, dünyayla ilişkilerini beğenilme üzerine kurma eğiliminde oluyorlar, kurtulması güç bir tuzağa düştüklerini fark edemeden. Çünkü, beğenilmeyi merkez alan bir dünya, insanın kendi içinde giderek daha sıkı kilitlenmesine ve çıkışı bulunamayan bir yalnızlığaa gömülmesine neden olabilir. Dolayısıyla, kendini var hissedebilmenin tek yolu da beğenilmenin sürekliligini sağlamaya yönelik bir hayat tarzı. Beğenilme öylesi bir iptila ki bu ihtiyaç karşılanamadığında yaşanabilecek bozgundan kaçınmak için sergilenmekte olan performansın aralıksız sürdürülmesi zorunlu hale gelir. Bunun sonucu olarak, hayatını beğenilme üzerine kuran insanların derininde, çoğu zaman dışarıdan fark edilemeyecek kadar iyi maskelenmiş bir depresyon yaşanır.
Sayfa 64
Susan Sontag
İnsanoğlu Platon'un mağarasından bir türlü çıkamamakta, eski alışkanlığını sürdürerek hala gerçeğin imgeleriyle oyalanıp durmakta.
İnsanlar, birbirlerine kendi senaryoları doğrultusunda roller verip, karşılarındakilerden bu rolleri gerçekleştirmesini bekler oldular. Sonuç, düş kırıklıkları, kızgınlıklar ve kendimizden kaynaklandığını bir türlü kavrayamadığımız yalnızlık.
Alışageldiğimiz düşünceleri altüst eden karşıtlıkların temelinde, içsel yaşantılarımızı normal konuşma diliyle anlatma zorluğu yatar. Çünkü içsel yaşantılarımız, konuşma dilinin sınırlarını fazlasıyla aşar.
Anasından doğup da ilk defa olarak döşemeyi bulaştırdığı günden beri çevresini pisletmeye başlamış ve böylece çürüyüp gitmişti.
Sonsuza kadar yaşamayı kim ister ki? Kimse.
Vatan, ardında yüce ülküler olmadan en iyi çocuklarını ölüme gönderir mi hiç?
Başka birini memnun etmeye çalıştığımız sürece asla doğru şeyi yapamayız.
Artık oğullarımızı ve kızlarımızı kutsal kitapta yer alan İbrahim'in ve İshak'ın hikayelerindeki gibi sunaklarda kurban etmiyoruz. Ancak doğdukları zaman ve sonrasında büyürken onlara bizleri sevmelerinin, saymalarının ve bizlere hürmet etmelerinin, bizler için ellerinden gelenin en iyisini yapmalarının, hırslarımızı tatmin etmelerinin, kısacası ebeveynlerimizin bizi yoksun bıraktığı her şeyi vermelerinin gerekli olduğunu aşılıyoruz.
Duygular, bir lüks değildir; varoluş mücadelesi sırasında uzatılan karmaşık bir yardım elidir.