merve
@mrvsnygt
Ben bir samanyolu bedevisiyim artık
Mühendis
Dünya
Konya
411 okur puanı
Ağustos 2017 tarihinde katıldı
Yol uzun; umutsuz çıkamam yola
Zaman dar; sevdasız yürüyemem ki
Hangi aşk beslenir hazinelerden
Hangi can sığınmış paraya pula
Dirilmeye geldim, çürüyemem ki
Sanki bizbirbirimizde özgür
Birbirimizde esirdik
Acem halıları sererdin gönül odalarıma
Oturup dertleşirdik
Okur Takip Önerileri
Dokunuyorsun bulutlarına pervanelerin
Araftayım, sisler güzergâhında
Gergefine harfler düşürüyorum
Sedef ebrular, gök minyatürler
Mazrufunum yeryüzü kitabında
Sen yoksun
Güneş görse güldüğünü
Şaşırır geceyi, günü
Yarın verip almak dünü
Bırakıp da gitmek seni
Sayfa 54
Ben susunca susuyormuş o şarkı
O heyecan, o sesler, haykırışlar
Anlıyorum, birkaç damar tıkalı
Kangren olmuş hayallerin var senin
Âşığını kahır yeli götürmüş
Boydan boya çamurlara batırmış
Anlıyorum bilinmezler yurdunda
Demirden tellere sarmışlar seni
Beni yargılayıp vurmuşlar seni
Sayfa 40
Kelimelerimde kahramanımsın
Sen nazlısın cümlelerimde
Ciğerime yapışan nefes dağarcığısın
Çünkü ben kat kat mağaralardan geçerek
Yeraltı kazanlarında pişen ruhumla
Aşk dergâhından geldim kapına
Hayatı ardımda bırakıp
Bulutları almışım avuçlarıma
Sınıfın ne önemi var ki aslında
Söyle bana, eceli kim tutar perçeminden
Hangi ölü bilmez nereye gittiğini
Sen neden bu kadar güzelsin, bilmem
Taşırsın yeryüzüne ebedî tohumları