Nur
@muhendisiniz
𝕰𝖌𝖔 𝖕𝖗𝖎𝖒𝖚𝖒 𝖙𝖔𝖑𝖑𝖔, 𝖓𝖔𝖒𝖎𝖓𝖔𝖗 𝖖𝖚𝖔𝖓𝖎𝖆𝖒 𝖑𝖊𝖔
En iyi parçayı ben alıyorum, çünkü aslan benim.
Yazılım mühendisi
Lisans
112 okur puanı
Ekim 2020 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Okur Takip Önerileri
Saat sabahın dördü olmalıydı. Paris ılık, durgun, donuk suları olan bir göl gibi dinleniyordu. Tüm canlılığını kaybetmiş hayalet bir kent... Aynı zamanda, bu terk edilmişlik şehri daha da dokunaklı kılan basit ve yalın bir varlık kazandırıyordu.
Bazı polisler bilgilerin olgunlaşmasını beklerdi.
O ise, parmakları yansa bile demiri sıcakken döverdi.
İnsan, üstün bir amaç uğruna bile başkaları için asla savaşmazdı – sadece pastadan pay isterdi. Boşuna dünyayı değiştirmeyi hayal ediyordu, kendisini bile değiştiremiyordu: Gönlünün derinliklerinde kapitalistti - en iyisi kendi için, kırıntılar başkaları içindi. Herkes bunu biliyordu. Öyleyse bu ikiyüzlü solculuğun amacı neydi?
Bu tarih değildi. Bunun aksi olsaydı, elleri bu kadar kanlı olan Lenin'den ilham alırlar mıydı? Kahramanca yaşamına rağmen, hiç düşünmeden kolayca tetiğe basan Che'den etkilenirler miydi? Gerçek niteliğini kesinlikle kimsenin bilmediği Çin Kültür Devrimi'ni savunurlar mıydı?
Hep arka planda yer alan, "devrimci" olduklanna dair duyduklan bu samimi inançla, herhangi bir gerçek talep olmaksızın, düzeni bozmayı amaçlayan bu tür bir gözü dönmüşlük, onu son derece rahatsız ediyordu.
Ama suçlar, çoğunlukla kurbanı tanıyan biri tarafından işlenir.
BASSANIO:Her insan sevmediği şeyi öldürür mü?
SHYLOCK:Öldürmeyeceği şeyden nefret eden insan var mıdır?
Budalalar bile beceriyor kelimelerle oynamayı.
Çok geçmeden kafası gerçekten çalışanların hepsi susacak
ve konuşma yalnızca papağanların ağzına yakışır olacak.
En iyi haliyle,
insandan biraz kötü; en kötü haliyle ise hayvandan biraz
iyice.