Bu kor-koranə sadiqlikdir, cavabsız itaətkarlıqdır, özünü alçaltmaqdır, bu sual vermədən inanmaqdır, özünün və bütün dünyanın əksinə olaraq bütün qəlbini təslim etməkdir... mənim kimi!
Özünə əzab vermək, özünü alçaltmaq bəzən insana həzz verir. Özümüzü günahkar çıxaranda, başqa heç kəsin bizi günahlandırmağa haqqı olmadığını hiss edirik.
Qəlbi təmiz hisslərlə döyünən, istedadlı insanın həyatda özünə yer tapa bilməməsi, pis adətlərin əlində aciz qalıb onların əsirinə çevrilməsi və son nəticədə bədbəxt olmasından kədərli bir mənzərə, yəqin ki, yoxdur.
Ətrafınıza bir baxın ! Gerçək həyat deyilən şeyin nə olduğunu belə bilmirik ! Kitablarımızı, xəyallarımızı əlimizdən alsalar, eləcə ortada qalacağıq...