"Çünkü insan beyni -görülmek istemedikleri müddetçe- Savaş, Kıtlık, Kirlilik ve Ölüm'ü görecek şekilde yaratılmamıştır ve onları görmemek konusunda o kadar iyidir ki, dört bir yanını sarmış olsalar bile görmemeyi başarır."
Yolun Sonundaki Okyanus müəllifinin bir kitabını da oxudum. Sevdim, çox özdə. Bilmirəm, son zamanlar çox duyğusal olmuşam ya da çox kitablardan ayrı qalmışam. Bu kitabın sonunda da çox kədərləndim. Əvvəllərdə, sıxıcı gəlirdi, çünki diqqətimi verəmirdim, sonra başladım yolda oxumağa, onda gördüm mövzusu çox maraqlıdır, bunla yanaşı, yazım dili də gözəldir.
Neil Gaiman digər iki kitabı kimi gözəl, maraqlı bir dünya yaradıb, Nobody Owens da bu dünyanın baş obrazıdır. Nobody ailəsi bir nəfər tərəfindən qətl edilir, bu zaman da baş obrazımız körpə olduğu üçün iməkləyərək gedir qəbirstanlığa, nəticədə onu ruhlar övladlığa götürür. Bir qoruyucusu da olur, Silas. Bu kitabda əsas iki obraza bağlandım, biri Silas, biri də Lisa.
Kitab elədir ki, oxuyanda adamı özünə cəlb edir, axıcı kitabdır. Birdən baxırsınız ki, 20-30 səhifə oxumusunuz. Hər kəsə tövsiyə edirəm.
Ben de hala, eski çayırda papatyalardan zincir yapan küçücük bir şey olduğum zamanlardaki gibi hissediyorum. Sen daima sensindir, bu değişmez. Sen her zaman değişirsin ve bu konuda yapabileceğin bir şey yoktur.
Harika bir kitap. Hemen okunan içinde illüstrasyonlarla size bir göz banyosu yaptıran sonuyla sizi şaşkınlığa uğratan farklı bir masal :D Pamuk Prenses, uyuyan güzel ve kötü kraliçeler sizi bekliyor :D yeni nesil masal severlere
Uyuyan ve İğNeil Gaiman · İthaki Yayınları · 2023267 okunma
"Senin varlığının farkında bile olmayan bir rakiple savaşmanın neresi onurlu?" dedi kraliçe nefes nefese. "Rüyasında balık tuttuğunu ya da bahçeleri, bağları, kaç zaman önce ölmüş aşıklarını gören biriyle dövüşmenin neresinde onur?"
"Nişanlısını getirtip ona yaygara yapmamasını onun yalnızca bir prens, kendisininse kraliçe olmasına rağmen yine de bir ara evleneceklerini söyledikten sonra prens gülümseyene kadar o tatlı çenesinin altında gıdıklayıp öptü genci."
Neil Gaiman okumak bana o eski günlerimi hatırlatır. Henüz eğitilmeye başlamadığım ya da yeni başladığım için dünya tarafından törpülenmemiş hayal gücüme en büyük şiddetiyle sahip olduğum zamanlara.
İnsanların artık bilgisayar oyunları ve süper kahraman filmlerinden tanıdığı İskandinav tanrıları üzerine öyle bir kitap yazmış ki Neil Gaiman aynı konu üzerinde yazılmış olan diğer kitaplardan net bir şekilde ayrılıyor kitap.
Çünkü bu kitap bir araştımacı yazar tarafından değil hayranlık verici bir hayal gücü olan bir romancı tarafından yazılmıştır.
Gölgelerin gücü adına okuyun.
Sanırım Mark Twain idi. Bir insanın karakterini on beş yaşına kadar yaşadığı şeylerin belirlediğini söyleyen. Yanlışsam düzeltin beni.
Çocukken sahip olduğumuz o muhteşem hayal gücü bize hem harika ve heyecanlı anlar hem de can sıkıcı ve travmatik zamanlar yaşatmıştır. Elbette yaşadığımız travmalara ek olarak.
Yıllar önce bir kız çocuğuyla tanıştığı ve kızın ısrarla okyanus olduğunu iddia etti o gölün kenarına gelen bir adam geçmişe doğru bir yolculuğa çıkar.
Her göl bir çocuğun gözünde okyanustur.