Kitabı gerçekten yaşayarak okuduğuma inanıyorum çünkü kitap bittiğinde hala devam etmesini umarcasına sayfalar aradım. Yer yer ağladığım, yer yer hayatımı sorguladığım ve bitmesini hiç istemediğim bir eserdi. Bu duyguları ilk kez yaşadım. Kitaplardan, filmlerden pek fazla -ağlayacak kadar- etkilenen bir insan olmadım hiçbir zaman.
Hayatımı değerlendirmemi sağlayan, Veronika ile beraber Villete koridorlarında ben de dolaştım, Eduard ile bende orada bulundum, Mari ile yaşadığı sorunları bende yaşadım.
Kitap ister istemez okuyucuyu Villete' e çekiyor ve insana orada bir yer bulmasını sağlıyor.
Aslında herkesin bir nebze içinde "Deli"lik olduğunu kitap soyut değil bildiğiniz somut bir şekilde aktarıyor.
Çok beğendiğim nadir eserler arasında kendisine çok güzel bir yer açmayı başardı "Veronika Ölmek İstiyor".
Kitabı okumanızı gerçekten canı gönülden tavsiye ediyorum. Belki benim gibi yoğun duygular içinde okumazsınız belki ama hayatınızda 'okudum' dediğiniz kitaplar arasında yer alması gerektiğini düşünüyorum.
İYİ OKUMALAR...
