Merhaba 1K edebiyat severleri Paulo Coelho Simyacı eserinden sonra Veronika Ölmek İstiyor eserini bitirdim. Bazen Bizler de yalnız kalabiliyor anlaşılamıyor ,fark edilemiyor ,değer verilemiyor, Hatta yokmuş gibi muamele görüyoruz. içimizde bir boşluk, umutsuzluk heyecansız lık güvensizlik durumları oluşabiliyor. Bu durumda ya biz zihnimizi kontrol edeceğiz iradeyi ele alacağız ,ya da zihnimiz bizi ele geçirip, Korkular, nevrozlar, güvensizlikler, kimlik ve kişilik bunalımı ile karşı karşıya kalacağız. Hayatta her zaman Kalbimizin sesini dinlemenin,daha iyi olduğunu. Her şeyi akıl ve mantık yoluyla açıklayamıyacagimiz ,sebeb ve sonuclar var olmustur .Toplumun alışılmış kalıplarının dışına çıkan ,farklı düşünceleri yüzünden, önyargıları göğüslemek zorunda kalan, bir birey olmak bu dünyada gerçekten çok zor. özellikle ülkemizde bunları yaşamak adeta şu ünlü sözü tekrar zihinlerimize çakıyor ;coğrafya adeta Kaderimiz haline geliyor. Veronika Aslında ölmek istemiyor yaşamak istiyordu. toplumların ve yönetimlerin anlayışı buna hep manı oluyordu. Yönetimler sürekli insanlar üzerinde toplum mühendisliği uygulayarak ,insanların Özgün ve özgür iradelerini yok ediyorlardı. Incelememi Hz Ali'nin Şu güzel dizeleri ile sonlandırmak istiyorum ;inandığın gibi yaşamazsan, yaşadığın gibi inanırsın ...Hepinize sevgiler saygılar....