Çoxdandı ruhumun belə bir kitaba ehtiyacı var imiş...Tam bir nəfəsə bitirmək istədiyim bir kitab, deyərdim sadəcə təkcə kitab yox daha çox şey. Bəzən özünü hansısa əsərdə tam olmasa da yarım parçalarda tapırsan, hisslərin tanışlığı qərarların verilməsi və ən əsası da qayğıların eyni olması...Ətrafında saysızca insan dolub boşalır, amma kiməsə aid ürəyində boşluq olarsa bunu dünya da gəlsə doldura bilməz. Məsumə olduqca güclü qadın obrazı yaradıb, həyatın ən çətin amansız günlərində belə göz yaşını əlinin arxası ilə silib mübarizə apardı. Bu mübarizə tanımadığı biri olsa asan olardı, bəlkə də, amma düşünəndəki burda sənin canından qanında olanlar var, sən bəzən ən mühüm qərarı belə onlar üçün unuda bilirsən. Bu qadın üçün çox şeylər demək olar, bir cümləyə sığdırsaq, həqiqətən, bu cür güclü qadınlar çoxdu, amma onu anlayacaq isə bu sayın tam əksidi. Onun sevgisi illər ötsə də, öz təravətin və məsumluğunu qorumuşdu, tale bəzən bizim düşündüyümüzdən ya çox qəddar, ya da hədsiz dərəcə həssasdır. Sonda isə Məsumənin dediyi kimi:"Sən mənim sevgimdən nə bilirsən axı? Füruğ demiş, mənim bütün yaralarım eşq yarasıdır"-deyərək sevgisini qəlbində basdıran bir qadına acıyaraq yekunlaşdırıram.
Ps: Kitab haqda daha çox danışmaq olar,mən çox qısa yazdım)