Gözlerimiz birbirini anladı, onlar anlaştıktan sonra istekler genellikle olumlu yanıtlanır.
Neden görmeyiz bize bakan gözleri, neden kırarız gönülleri, neden pişmanlıklar içinde yuvarlanır gideriz?
Anlamını yitiren bir yaşamın temel sorunu, kendi yaşamının dansını yapamamaktır; 'mış gibi' yaşamaktır. Arayışa geçmek zamanı gelmiştir.
Okur Takip Önerileri
Köprülü'nün meşrebi bu idi, kahredeceği adama güler yüz gösterir, asla gazaba gelmezdi.
“Aradıkça dirisin, aradıkça mecâlsiz kaldı kibrin. Aradın ve anladın.”
- İsmet Özel, Bir Yusuf Masalı, III. Bap
Bekarların konuşmalarını anımsayan Levin, kendine bir kez daha sordu: Yüreğinde onların dediği gibi özgürlüğünü yitirdiğine dair bir duygu var mıydı? "Özgürlük? Ne için özgürlük? Mutluluk sevmek ve onun isteklerini arzu etmek, onun düşünceleriyle düşünmek demektir, dolayısıyla özgürlüğe hiç gerek yok, zaten mutluluk dediğin de bu."
"Ama inan, daha önce bin tane kadın bile tanısan -ancak sevdiğin kadını- karını tanıdığında diğer kadınları daha iyi tanıyorsun."
Bembeyaz bulut kümesine bakarak, "ne kadar güzel" dedi. Bu ne zaman oluştu? Daha önce baktığımda hiçbir şey yoktu. Yalnızca iki beyaz çizgi vardı. Evet, benim yaşama bakışım da işte böyle fark etmeden değişti.
Bu dünyayı sevmek için kendine yaptığı bunca çabanın ona acı verdiğini gördü.