nureçka
@nuriyekaya
lisans
Mersin
27 Nisan
29 okur puanı
Haziran 2018 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
"Belki biz bedbaht aşıklarızdır," dedi gülümseyerek. "Tıpkı senin Austen'ın romanlarında olduğu gibi. Kaderimiz şimdi ve burada karşılaşmakmış."
Sayfa 106 - Pegasus
... kalbimde bir yerlerde, kalbimin korunaklı sınırlarında, biliyordum ki hayatım değiştirilmişti.
Sayfa 83 - Pegasus
Bu hayalden ne zaman vazgeçmişti? Merak ettim. Ya da vazgeçmiş miydi ki? O da benim gibi babasının verdiği güvenceyle, onu özel bir yerlere getirecek ilahi bir plan olduğuna inanarak mı büyümüştü? Bekar halinden memnun mu ölmüştü, yoksa o ana dek, edeceği evlilik yeminine layık bir erkek bulma ümidiyle mi yaşamıştı?
Sayfa 79 - Pegasus
Okur Takip Önerileri
Kaybettiklerimi kabullenme fikrine alışmak bir şeydi, bunlarla gerçek hayatta yüzleşmekse bambaşka bir şey.
Sayfa 34 - Pegasus
Ford pes etti. Şu anda bunun için zahmete girmeye gerçekten değmeyecekti, zaten dünyanın sonu gelmek üzereydi. Sadece şöyle dedi:
"İç."
Ardından tam anlamıyla gerçeklere dayanan şu cümleyi ekledi:
"Dünyanın sonu gelmek üzere."
Sayfa 45Kitabı yarım bıraktı
Daha sonra, yarı felçli bir halde karanlık sokaklarda sendelerken yoldan geçen polislere Betelgeuse'a giden yolu bilip bilmediklerini sorardı çoğu kez. Polisler de genelde "Sizce eve dönme vaktiniz gelmemiş mi, beyefendi?" gibi bir şeyler söylerdi.
"Deniyorum, bebeğim, deniyorum," Ford'un böyle durumlarda verdiği değişmez yanıttı.
Sayfa 33 - Alfa YayınlarıKitabı yarım bıraktı
Bu gezegenin şöyle bir sorunu vardır - daha doğrusu eskiden vardı: Üzerinde yaşayan halkın büyük bölümü çoğu zaman mutsuzdu. Bu sorun için pek çok çözüm önerilmişti, ama bunların çoğu genellikle yeşil renkli kağıt parçalarının hareketleriyle ilgiliydi. Bu da tuhaftı, çünkü aslında mutsuz olanlar yeşil renkli küçük kağıt parçaları değildi.
Bu nedenle sorun varlığını sürdürdü; halkın çoğunun durumu kötüydü ve onların büyük bölümüyse sefildi, dijital kol saatleri olanlar bile.
Sayfa 21 - Alfa YayınlarıKitabı yarım bıraktı
Galaksi Rehberi Fikri aklıma ilk kez 1971 yılında Avusturya Innsbruck'ta bir tarlanın ortasında sarhoş bir halde yatarken gelmişti. Öyle çok da leyla değildim, yalnızca beş parasız bir otostopçu olarak iki gündür doğru dürüst bir şey yemeden bir çift sert Gösser içtiğiniz zaman olacağınız gibi bir sarhoşluktu. Yani ayakta durma konusunda eğlenceli bir beceriksizlik halinden bahsediyoruz.
Sayfa 7 - Alfa YayınlarıKitabı yarım bıraktı
Kol ve bel nahiyesinde hafif darp raporumu elime tutuşturup sıkı sıkı bunu çok iyi saklamamı tembih etti ve ardından uzun adımlarla kim bilir hangi diyarlara, hangi kahpelere haddini bildirmek üzere yanımdan ayrıldı. Şoför Mutullah'ın üzerine adam tanımıyordum koca dünyada.
Sayfa 231Kitabı okudu
