nureçka
@nuriyekaya
lisans
Mersin
27 Nisan
29 okur puanı
Haziran 2018 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
384 syf.
4/10 puan verdi
·
25 saatte okudu
...o anda, o konuşurken, ben yazarken, gözlerinden gökyüzü, gözlerinden denizin yeşili, gözlerinden, bir prensesi bile kötülüklerden koruyamayan o deniz kulesi geçerken biliyor muydum acaba, artık bizim yapabileceğimiz bir şey kalmadığını...
Sayfa 60 - AFA YayınlarıKitabı okudu
Okur Takip Önerileri
"Bazen sözcükleri unutuyorum. İnsan sözcükleri istediği gibi bir araya getiremediğinde ölmek istiyor."
Sayfa 59 - AFA YayınlarıKitabı okudu
Gideli bir kaç saat oldu, seni tanıyalı birkaç saat oldu, seni özledim, kimsin sen, seni özlemekten korkuyorum, sen gittiğinde ilk duyduğum bu oldu, korku, neden korktuğumu bilmiyorum, hayır, biliyorum, sanki o hiç yokmuş gibi davranıyorum, sen de öyle, başka türlü bütün bunları düşünemem, hayal bile olsa bu titremeyi duyamam, pek çok acıdan, sessiz bir bahçedeki uzun göz dalgınlıklarından, tanımadığım insanlar arasındaki sonuçsuz arayıştan sonra bir ışık parçası, herkesin görmek istediği bir düş belki bu...
Sayfa 52 - AFA YayınlarıKitabı okudu
Bana şiir yazmanın bu ülkede geçersiz bir şey olduğunu söylediler, kim bilir kaç kez, daha küçücük bir kızken, üstünde Japon resimleri olan defterimi bulduklarında bile söylediler. Ne olduğunu anlamadıkları, arka arkaya dizilmiş sözcükleri şiir sandılar çünkü. Annem o defteri aldığı ve sakladığı için yazdıklarımı hatırlamıyorum -kırmızı/deniz/çıngırak/sis/misafir kız/kurabiye çocuk/balıklı havuz- o geceyi, yatağımın altında defterin bulunduğu günün gecesini, duyduğum acıyı ve ölme isteğini iyi hatırlıyorum ama. Öylece yattım, tavana bakarak, artık hayal kurmadım, bir şey düşünmedim ve bir daha o yataktan hiç kalkamayacağıma inandım. Arka arkaya dizilmiş sözcükler, hayal kahramanları, kendi kendime kurduğum dünyalar... Hepsi yasaklanmıştı.
Sayfa 11 - AFA YayınlarıKitabı okudu
Ben geçmişimi araştırmak için senin gibi uzak zamanlara gidemiyorum, benim ülkemde zamanı geçen şeyler yerini başkalarına bırakıyor, onları gömüyoruz, kaldırıp atıyoruz, yıkıyoruz, yerine yenilerini yapıyoruz, hayatın gerçekliği bu işte, dehlizlerde ne bulabilirsin ki, bizim gibi yaşamış başkalarından, biraz daha farklı görüntüler. Değişen fazla bir şey yok.
Sayfa 41 - AFA YayınlarıKitabı okudu
Telefon çalıyor, kapı çalıyor, dışarıda köpekler, gözlerimi açıyorum, ona sımsıkı sarılıyorum, başı göğsümde, tek bir canlı gibi birbirimize geçmiş yatıyoruz, düş görüyorum, çok zaman sonra ilk kez, ziller çalıyor, kalbim kanıyor, elimde bir parça pamukla yürüyorum, kalbimde bir kesik var, her şey kırmızıya dönüşüyor, bu her yanı kaplayan kırmızı
Sayfa 5 - AFA YayınlarıKitabı okudu
2022 OKUMA HEDEFİ
5/50 kitap - %10 tamamlandı
5 kitap okudu
50 kitap
1.543 sayfa
0 inceleme
6 alıntı