Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.6
Gizem Altay
Gizem Altay
@ogretmenimgizem
17 okur puanı
Şubat 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Toplumsal konuları ele almış hikaye ağırlıklı bir kitap. Çeşitli toplumsal sorunları, eksikleri, olumsuz tarafları ele almış Sabahattin Ali. Zaman zaman gülüyor, bazen tiksiniyor, bazen öfkeleniyorsunuz. Ama hep düşünüyorsunuz. Bu adama nasıl kıymışlar diye de çok kez söylenmişimdir. O kadar ince ve ustaca yazmak, bir Sabahattin Ali sadeliği ve lezzetinde yazmak kolay değil. Ne teknik kokusu geliyor burnunuza ne bir zorlama seziyorsunuz. Her şey çabasız akıp gidiyor, yaşam gibi. O yüzdendir belki, hiç yabancı gelmiyor. O hep iyi yazanlardan.
Çocuk kitabı aslında. Ama dolu dolu, sıcacık. Hikayenin ardındaki hikayeyi görebiliyorum yaşım sayesindeAnlam yüklü, içimizi ferahlatan, huzur kokan minicik bir kitap. Hiç kötü gelmedi çocuk kitapları okumak. Bunu da bu yıl öğrendim. Sizlere de tavsiye ederim. Unutulan her güzelliği yalınca, safça, iyi niyetle hatırlatıyor. Umutlu bir ses doğuyor içinizde.
Benim için oldukça zorlu bir süreç oldu Çocuklukta İhmalin İzi: Boşluk Hissi / Çözümler. Okumak, anlamlandırmak, kendinizde aramak, kabul etmek, başa çıkmak... Okurken biraz ağırlık çöküyor, duygularınızın altında kalabilirsiniz. Ağlama nöbetleri de cabası. Ama bunlar olumsuz şeyler değil kesinlikle. Düşünsenize bilmediğiniz kendi gerçeklerinizi öğreniyorsunuz. Ancak fark ettikten sonra gelişebiliriz. Üzerinde tekrar çalışılması gereken 2 kitap. Çünkü yönergeleri takip ederek, çizelgeleri kendimize göre doldurarak değişim için sunulan haritayı takip etmek gerek. Zaman zaman çuvallayacağızdır. Bölüm bölüm tekrar okumak gerek hakkını vermek ve sahiden yararlanmak için.
Bu kitap tüm bireyler için. İçinde bir boşluk, anlamlandıramadığı bir yürek sızısı duyan herkes için. "Duyguları, eksik ve yüksek özellikleri, hataları, doğruları fark et, anlamlandır, adlandır, kontrol et, kullan" diye özetleyebiliriz. Ama bu kadar sığ değil tabii. Bireylerin hikayeleriyle çok iyi kavrıyoruz. Teknik bilgi verip geçmiyor. Gerçekte nasıl yaşanıyor, bunu da gösteriyor. Her iki kitapta sorunların yanında çözümler de sunuluyor. Bibliyoterapinin hakkını veren bir kitap.
Okur Takip Önerileri
Öncelikle hem çocuk hem yetişkin kitabı olduğunu belirteyim. Çocuk aklıyla kavradıkların kadarıyla da yetişkin aklıyla farkına vardığın sembolleri hayata yorduğunda da zevk alıp sürükleyici bulacağınız bir kitap.
Momo, sadece dinleyerek insanlara yardım ediyor. İnsan ona anlatırken bir taraftan da kendi ağzından kendi dinliyor olanları ve çözümü de iç huzuru da buluyorlar sonunda. Çünkü Momo hiç yargılamadığı için savunmaya odaklanmıyor zihinleri. Ancak zamanın insan için önemi, çocukların gerçek ihtiyaçları, zaman hırsızları, insanların daha iyisini elde ederken nasıl mutsuz olduklarını da akıcı ve muhteşem bir kurgu ile ele alıyor yazarımız. Anlaşılır, bir çırpıda okunur. Bitince de iyi ki okumuşum denilir.
Ebeveyn ve öğretmenler için yazıyorum:7.sınıftan itibaren okunabilir olduğunu düşünüyorum. Kitap sınavı yapmayı planlayan öğretmen arkadaşlar ya da kitapla ilgili sohbet eden ebeveynler sembolleri anlamlandırmaya yönelik sorular yöneltirse bu kendi "keşifleri" olacaktır. Farklı bir açıdan bakmış olmanın zevkini tadar çocuklarınız. Hem paylaşım alanımız genişlemiş olur.
Latin harfleri kullanılarak Osmanlı Türkçesi ile yazılmış. Başlarda sık sık sözlük ihtiyacı duyuyorsunuz. Sonra bu ihtiyaç azalıyor hele sonlara doğru çok kolay anlıyorsunuz. O kadar da zor değilmiş, okudukça alışıyor insan diye düşünüyorsunuz. Yazarın bir inceliğidir bu. Son sayfalarla ilk sayfaları karşılaştırdığınızda kerameti o sayfalarda bulabilirsiniz. Müzik, aşk, iyilik, kötülük, mevlevilik, entrika, gizem... barındırıyor. Konuyu güzel işlemiş, Osmanlı kültürüyle süslemiş. Anlatımı da güzel, yer yer gülümsetiyor. Benim için farklı bir kitaptı. Tavsiye ederim.
Üslubu ve espri anlayışı çok hoş. Üstelik bilimden tarihe çok farklı şeyler öğreniyordum.(En azından bir de ben araştırayım diyerek uydurma olanları fark etmeden önce öğrendiğimi sanıyordum.) Bunun hatrına bayağı okudum. Ama bilimsel bir gözle baktığını savunup sonunda bilim dediği şeyi yalnızca "Şöyle olmuştur, böyle sonuçlanmış olabilir o yüzden kesinlikle böyle!" gibi açıklamaya çalışması can sıkıcı. Çünkü hiç bilimsel değil. Bunlar teori olabilir ama bir kanunun yerini tutamaz ve teori oluşları akıldan çıkmamalı. Yazarın bir sürü kanunu var(!) Diğer tezleri de acımasızca bunlara göre çürütüyor.
Hangi bilginin doğru olduğu şüphesi beni çok rahatsız etti, daha fazla ilerleyemedim. Biraz bilimsel, biraz kurgusal gözüyle bakmayı da denedim. Ama gerçek olmayanların aklımda gerçek gibi kalması ve sonra bunu bir yerlerde anlatma tehlikem son damla oldu.
Daha aldırmaz bir yapıya sahip olursam ileride zevkine okurum.
Üslubu güzel, akıcı, sürükleyici ve farklı. Farklı açıdan bakmak, beklenmedik durumlarla karşılaşmak biraz şok etkisi yapmıştı üzerimde. Özellikle "ü" asonansıyla geçen sayfalar beni çok şaşırtmıştı.
Bana okumayı sevdiren kitaplardan biri. Ayşegül serisiyle büyüdük. Gelin görün ki ben bir kız çocuğu olsam da asla Ayşegül gibi değildim ve bu canımı sıkıyordu. Ayşegül'e bakarsak biraz serseri kalıyordum. Bundan sonra kitaplara ön yargım oluştu farkında olmadan. Sonra öğretmenimin zoruyla seçtiğim bir kitabı umutsuzca okurken kimliğime de zevkime de gerçekten uyan bir kitap bulmanın şaşkınlığını yaşadım. Hem de öyle bir şaşırmak ki hala hissediyorum. Kitapların dünyasında benim gibi biri için de yer olması çok ilginç gelmişti. Sonunda kitaplarla aram düzeldi diye çok sevinmiştim. Geçen gün yine okudum. Yine çok beğendim. Dönüm noktam benim, belki bir başkası için de öyle olur. Özellikle kitap okumayı sevmeyen ve biraz kenarda kalmış çocuklara önerimdir.
Ziya Gökalp, Türk kültürü üzerinde yaptığı hassas ve derin çalışmalarıyla övgüleri hak etmiş bir yazardır. Bu eseri de manzum ve mensur masallardan, iki perdelik bir oyundan ibaret. Türkçenin işlekliğini özellikle mensur masallarda göz önüne sermiş. Bu masalların bizim kültürümüze ait oluşunu özellikle dili bu kadar iyi işlemesinden anlıyoruz. Zevkle okudum. Masalın özelliğidir tabii ama adaletin hep yerini bulması, "Buradaki sembol ne olabilir şimdi?" sorguları hem beynime hem yüreğime çok iyi geldi. Okul öncesi dönemden ziyade daha büyük çocuklar ve yetişkinler için uygun bence. Ama bir sadeleştirme ile daha küçüklere de okunabilir. Gerçekten masallar hele de böyle güzel anlatılmış olanlar bulunmaz nimet. Anadilinin inceliklerinin tadına varması; aklını kullanmanın önemi; ahlak ve değer yargılarımızı barındırması; pedagoji kitaplarında sıkça karşılaştığımız sınırlar,değerler, örnek modeller; hata yaptığımızda nasıl bir yol izleyebileceğimiz... gibi pek çok konuda yol gösterici. Üstelik işaret parmağını sallayarak değil, sanki biz kendimiz bulmuşuz gibi yapıyor bunu.
Kitabın niyeti güzel. Bağlanma ve ilişkiler üzerine. Anne ile, baba ile, eş ile, bebek ile... Hayatın içinde karşılaşabileceğimiz durumlara tepkiler ve karşıt tepkileri gösterebilmek için yazılmış bir roman gibi. Kahramanları, mekanı, zamanı, bir olay örgüsü var. Yine de "roman gibi" çünkü psikolojik öğretileri ağır basıyor ve bir roman için yeterli bir lezzet, ayrıntı yok. Psikolojik bir kitap, evet. Ama bazı yerlerde altını doldurmanız gereken terimler, kavramlar, davranış gerekçeleri çok fazla. Kitabın sonunda bir sözlük bulunsa da bu sadece sözcükleri anlamaya yarıyor. (Yer yer karşılaştığım şu konuda şunu okuyabilirsiniz önerilerinin hakkını yemeyeyim.) Bu kitabı tam anlamak için öncesinde Bütün Beyinli Çocuk, Bağırmayan Anne Baba Olmak... gibi kitaplar okunmalı. Bu açıdan psikoloji alanında da pek lezzet barındırmıyor. Sağlam bilgisi, iyi niyeti var ama yeteneği geliştirilmeli bir yazardan çıkmış gibi. Belki okuru sıkmamak için roman ya da psikoloji kitabı arasında bir kitap olarak yazılmıştır. Türünü bir yana bırakırsak uygulanabilirliği biraz ütopik geldi bana. Dili akıcı, bazen sürükleyici. Beni tatmin etmedi ama yine de bir şeyler kattı tabii. Bu alanda bir okuma listeniz varsa başa daha başka kitaplar taşımak daha uygun olabilir.
Ebeveynlerimizin tutumları ya da yapıları nedeniyle ihmal edilmiş bir çocukluk geçirip geçirmedigimizi, hangi tür eksiklikler taşıdığımızı, bunlarla başa çıkma yollarını somut örneklerle açıklayan, kendimizi ne adlandırabildiğimiz ne de kurtulabildiğimiz hislerden kurtarıp yeni ve sağlıklı bir benlik algısı kurma yolunda kılavuz bir kitap. Okudukça hem çocukluğumla ilgili kendim açısından hem anne olarak çocuğum açısından farkındalık kazandım. Yani ebeveynlerimiz ve ebeveyn olarak biz nasıl etki ediyoruz, bunu görmek mümkün. Çok sade ve anlaşılır. Kişisel anlamda yeniden yapılanma konusunda farkındalık sağlıyor. Çocuklukta İhmalin İzi: Çözümler adlı kitap da bunun devamı niteliğinde.
